Lig wolhaarstandpunt toe

Vryburger se artikel, "Is mev.Mugabe regtig ons Prez se suster?" (DB,01.05.2008), verwys. Hierin verwys hy ook na "..die onsin oor die Nag van die Lang Messe:die uhuru as Madiba die dag sterwe." Vryburger verwys hierna as 'n wolhaarstorie (urban legend) en sê: "Dit klink dalk ingelig om die stories te versprei, maar dis onsin. Regtig. Vryburger belowe."

Ek frons toe ek dit lees, want presies waarvan praat Vryburger? Is ek die enigste oningeligte? Nag van Lang Messe as Madiba sterwe? Presies watter soort van inligting suggereer Vryburger hier?

Nagtelike aanvalle is histories nie 'n vreemde verkynsel nie en word veral militêr-strategies aangewend, maar dan is daar ook die onverwags-verraderlike nagaanvalle op die burgerlike bevolking. Voorbeelde hiervan is Sondagmôre, 24 Augustus 1572, om twee-uur in Parys, Frankryk, toe een van die wreedste menseslagtings deur Katolieke op die Protestante uitgevoer is; die nag tussen 16 en 17 Februarie 1838 toe die Voortrekkers deur duisende Zoeloes langs die Bloukrans-  en Boesmansriviere uitgemoor is, asook Hitler se wrede pogrom teen die Jode in die nag tussen 9 en 10 November 1938 bekend as die Kristallnacht.

By navraag oor wat Vryburger die "Nag van die Lang Messe" noem, en vinnig as onsin afmaak, vind ek die volgende: Dit word beweer dat Mandela tydens 'n besoek aan Rusland 'n uitgewerkte plan ontvang het wat ná sy dood geïmplementeer sal word. Dié plan staan onder verskillende name bekend soos "Operation White Clean Up", "Operation Uhuru", "Operation Iron Eagle" en "Night of the Long Knives". Nadere besonderhede hieromtrent is nie hier nodig nie.

Siener van Rensburg, wat korrek was betreffende sy vooraf gesig van generaal De la Rey se dood, sien in 'n visioen 'n bekende swart leier wat na dié se dood sewe dae lank in 'n glaskis in staatsie sal lê. Wat alles dan hierna sal volg, hoef ook nie hier vermeld te word nie. Ook Johanna Brand sou 'n soortgelyke visioen gehad het wat haar in een enkele nag heeltemal grys laat word het.

Die dringende vraag is dus: Is alles maar net 'n "urban legend" soos wat Vryburger te kenne gee? Of is dit 'n geval van waar 'n rokie is, is 'n vuurtjie? In die lig van die historiese aanwysbaarheid van nagaanvalle, is dit nié vergesog om te dink dat so iets wel potensieel moontlik is nie. Vryburger   -   "Regtig. Vryburger belowe."   -   moet sy wolhaarstandpunt, ter gerusstelling van ons as lesers, volledig toelig.                     (ngn)

Handveste net leë woorde

Paul Sieberhagen se brief,  "Nuwe skole-eed lank, lomp" (DB,10.05.2008), verwys. Indirek herinner hy ons aan ons land se toekoms wat deur skole en klaskamers gestalte moet kry ook via die voorgestelde  "Eed"  of  "Verklaring van Trou"  van die minister van onderwys.

Aansluitend by Sieberhagen wys prof. J.L. van der Walt van die Noordwes Universiteit te Potchefstroom op bepaalde prinsipiële tekortkominge in die verbandhoudende voorgestelde  "Handves van Verantwoordelikhede vir Leerders."  Van der Walt verwys na die Europese historikus-joernalis, Geert Mak, wat tot die gevolgtrekking kom dat die wêreld vandag aan die  "siekte"  van waardeverwerping ly. Mak skryf dit toe aan sekularisering. Min lande se waardesisteme is nog gefundeer in godsdiens, soos die Christelike godsdiens as voorbeeld.

Norme en waardes wat samelewings beheers, is gereduseer tot inhoudlose en betekenislose  "woorde".  Van der Walt sê dit geld ook tot op groot hoogte vir ons Handves van Menseregte wat die inspirasiebron van die  "Handves van Verantwoordelikhede vir Leerders"  is. Van eersgenoemde handves sê Van der Walt dat dit  "net 'n leë en hol sisteem van woorde (is) wat vir geen persoon werklike betekenis het nie."  Van laasgenoemde handves sê hy,  "...dié ly aan presies dieselfde tekortkoming, naamlik dat dit bestaan uit 'n twaalftal leë woorde."

Vir so lank as wat woorde nie met duidelike inhoud   -   gefundeer  "in die een of ander godsdienstige of lewensbeskoulike sisteem"   -   gevul is nie, het dit weinig waarde. Vandaar Geert Mak se verwysing na  "warardeverwerping"  as gevolg van 'n toenemende anti-godsdienstige sekularisering.

Van der Walt vra : "Hang die plakkate, waarop die voorgestelde Handves van Verantwoordelikhede vir Leerders gaan verskyn, op die regte plek as hulle in kláskamers hang? Volgens die Beleid op Godsdiens in die Skole (2003), mag konfessionele godsdiensonderwys juis nié in die klaskamers gegee word nie! Die inhoud van die Handves moet dus, wat die onderwysers in die klaskamers betref, leë en hol woorde bly.

"Volgens ons huidige beleid oor godsdiens in die skole is dit die ouers en instansies soos kerke wat konfessionele inhoud aan hierdie leë woorde moet gee."  Sou die huis en kerk dus hul plig versuim, sal skoolgaande kinders met inhoudlose en betekenislose woorde gekonfronteer word,  "..en sal dié Handves   -   net so min as die Handves van Menseregte tot dusver   -   enige beduidende invloed op die gedrag van ons land se mense hê...(en) nie enige ingrypende veranderinge...meebring aan die gewelds-  en misdaadkultuur in ons land nie" , aldus Van der Walt.

Bakhandkultuur die Weste se skuld

Liesl Louw se artikel,  "Skerp kritiek op hulp aan Afrika" (DB,05.05.2008), het betrekking. Hierin verwys sy na 'n gesprek met Robert Calderisi, 'n voormalige Wêreldbank-woordvoerder en skrywer van die boek,  The Trouble with Africa  -  Why Foreign Aid Isn't Working.

Calderisi beweer dat  "Afrika-regerings...geld misbruik, hul burgers uitbuit...(wat) armoede gelate aanvaar...Afrikane aanvaar diktatorskap en korrupte verkose amptenare as hul lot...Die meeste Afrika-regerings beskou armoede as so natuurlik as die wind en die reën, eerder as iets wat hulle kan verander."

Vir Calderisi lê die probleem opgesluit in  "beleid...eerder as 'n inherente onvermoë van Afrikane",  maar ook  "gegrond op 'n reuse-misverstand" , vanweë  "die Westerse skuldgevoel"  wat daartoe lei dat  "hulp lukraak uitgedeel (word) sonder dat dit werklik sy doel bereik om armoede uit te wis en lande ekonomies op te hef."

Calderisi stel voor dat  "hulp onder baie streng voorwaardes slegs aan die demokratiese regerings met werkbare ekonomiese stelsels uitgedeel word...(en) Afrika se heil lê   in die heropbou van die landbousektor...(met) die grootste potensiaal...vir groei, werkskepping en om afhanklikheid van hulp stop te sit."

In aansluiting by Calderisi se verwysing na  "die Westerse skuldgevoel" , wy die Duitser, dr. Bruno Bandulet, 'n volledige hoofstuk   -   "The Manipulated Conscience"   -   hieraan in sy vertaalde boek getiteld , Fool's Gold for Africa, waarin hy sê : "...development aid was intended as temporary assistance to help others help themselves, and...It is the product of the mental process of the (Western) donors, not of the recipients...causing the number of needy communities to expand rather than shrink...(who) believe that wealth is not derived from production and effort, but from redistribution and transfers...by taking money away from others. Western governments made the mistake...of forgetting to ask people in the  'developing countries'  whether they actually wanted to develop. And the West should have shown...understanding for those who did not want development programmes   -   there are (those) who see it (development) as a nuisance."

Indien Calderisi en Bandulet dit korrek het, dan is die Weste ongetwyfeld te blameer vir die vertraagde tempo van spontane ontwikkeling waarin Afrika homself tans bevind   -   veral aangehelp deur Westerse skuldgedrewe  "handouts"   -   en is die Weste te blameer dat ons, as deel van Afrika, 'n bakhandmentaliteit én bakhandkultuur ontwikkel het.