Wetenskaplike rasionaliteit is 'n vorm van geloof

George Claassen (29.01) verwys in sy kritiek teen dr. Frits Gaum na "die irrasionele sprokies...wat so kenmerkend is van alle gelowe", impliserende daarmee ook die Christelike geloof. Hy beweer die "irrasionele sprokies" van die Christelike geloof word deur "wetenskaplike ontdekkings...weerlê".

Dit verbaas my dat Claassen nie laat blyk dat sy eie geloof, dié van wetenskaplike rasionaliteit, self ook deel uitmaak van die "alle gelowe" wat, volgens hom, gekenmerk word deur "irrasionele sprokies".nie.

Kan 'n rugbywedstryd volgens sokkerreëls hanteer word? Verseker nie. Dit is presies wat Claassen doen wanneer hy die interne spelreëls/kriteria van sy eie geloof  -  wetenskaplike rasionaliteit  -  ekstern toepas op die Christelike geloof. Dit is wetenskaplik ontoelaatbaar.

Claassen se kritiek hou geen bedreiging in vir ons geloof as Christene nie, mits ons dié toenemende vyandigheid teenoor die Christendom sien as die bevestiging van die Bybels profetiese voorspelling waardeur ons geloof juis verder versterk word.

Synde produkte van die wetenskap, bied Covid-19-entstowwe slegs begrensde antwoorde op dié pandemie. Die wetenskap bied geen algemene kuur teen die angs, vrees en onsekerheid wat daarmee gepaard gaan nie. Christene vind hieromtrent troosvolle vrede in 'n lewende verhouding met 'n transendente Wese in wie hulle gelowend hul vertroue stel.

Die wetenskaplik rasionalistiese geloof is begrens. Daarteenoor ken die Christelike geloof geen grense nie. Geen geloof laat sigself deur rasionele denke dissekteer nie, al blyk dit soms hoe noodsaaklik te wees  -  ook nie die Christelike geloof nie.

Tel. No. 041-9224522

Ons kon tóé nog meer met minder doen

 

 

Elke maand het 'n eie bekoring. Leipoldt besing Oktobermaand; Desember dikwels 'n huweliksmaand  -  52 jaar gelede ook vir my en my vrou.

 'n Vrygeselkollega onderneem daardie somer 'n toer na Rhodesië, Mosambiek en Zambië. As deel van ons wittebroodsreis nooi hy ons saam op toer. 'n Eenmalig onherhaalbare geleentheid, aanvaar ons dié uitnodiging.

 Na ons Saterdagtroue, ontmoet ons hom die daaropvolgende Dinsdag in Messina. Onderweg daarheen oornag ons in Bloemfontein (R10), Pietersburg (R9-50) en Messina (R9) in hotelle.

 Ons motor, 'n Wolseley 1000, laat ons in Messina en reis saam met ons weldoener. Met slegs 'n bietjie kontant en R200 se reisigertjeks, vertrek ons na Rhodesië gebruikende die Britse geldstelsel met R2 vir 'n Britse pond.

 Verblyfkoste in hotelle te Umtali (R8-10), Beira (R12-30/480 escudos), Salisbury (R10-20), twee nagte by die Karibameer (R24-45), twee nagte by die Victoriawaterval (R34-20) en Bulawyo (R6-10), beloop soos aangedui. Ons visums vir Zambië daag nie op nie, en ons vlieg tussen Kariba en Victoriawaterval vir R34-20.

 Terug in Suid-Afrika kos 'n rondawel op Tshipise ons R1-90 per nag, Motel Numbi R5, 'n dagbesoek aan die KNP R3, en 'n Nelspruitse motel R7.

 Na aftrekkings het my Desembertjek R127-70 bedra; my vrou s'n minder. Ons het 'n totale afstand van 3312 myl in Suid-Afrika afgelê met 'n brandstofverbruik van 74 gellings wat R29-61 gekos het.

 Vyftig plus jare gelede kon ons met (relatief) minder meer doen as met vandag se meer waarmee ons toenemend al hoe minder kan doen, 'n vervloë era waarvan die huidige geslag waarskynlik weinig weet.

 

 

Kompromie 'n dolksteek in kerklike hart

Verdeeldheid oor Bybelse uitsprake oor die gaykwessie word deur die kerkleiding aanvaar, wat dan besluit "dat elke gemeente na goeddunke moet handel" ( Joubert 06.01). Handeling na menslike goeddunke, en nie volgens die Bybel nie, dui op bedrieglike kompromiemaking aan kerklike kant.

Verdeeldheid in kerklike geledere aanvaar? Watter tipe spiritualiteit sit agter 'n verdeelde kerk? Is dit nie die kompromiemakende verderflikheidsgees wat hom beywer vir die vernietiging van die Liggaam van Christus nie?

Joubert pleit vir 'n "vredestyding", asook dat dié "wat so skeuring maak in die NG Kerk...tog asseblief weer moet dink." Vrede, rustende op kompromie, is 'n misleidend tydelike en valse vrede. Sy oproep om "weer te dink"   -  om  alleen die rasioneel, intellektuele verstandsdenke te gebruik op wat 'n bowerasionele (geloofs-) terrein is  -  is ewe misleidend.

Matthys Strydom (19.01) sê ek "ignoreer Joubert se vredesversoek". Natuurlik, want Joubert se vrede is vals omdat dit op kompromie berus.

Strydom beweer ook: "Die ongemaklike waarheid is egter dat die meerderheid van lesers tyd in albei kampe (meganies en organies) deurbring" (juis die gevolg van kompromie). Regtig? Ek, vir een, beleef dit nie so nie. Kan Strydom dié meerderheidsaanspraak toelig? Sy "ongemaklike waarheid", resultaat van kompromie, is 'n dolksteek in die hart van die Kerk.

Strydom vervolg met: "liefde en vrede...in die Bybel aan(ge)tref", verskyn "nie in Breitenbach se brief nie". Indien onderskei tussen ware (Bybelse) en valse (mensbeoordeelde) liefde en vrede, skaar ek my, tereg, nie by Strydom en Joubert se persepsie van dié twee begrippe nie.

Die kerkleiding, Joubert en Strydom se sieninge vertoon duidelike kenmerke van Kerkvernietigende kompromiepogings tot die versoening van onversoenbares.

Skrif- en Godsbeskouing onderlê gaygeskil

In sy "Kerkskeurders, laat God oordeel" (06.01), is Jan-Jan Joubert korrek in dié opsig dat God verseker oor kerkskeurders  -  die Kerk is Sy liggaam  -  sal oordeel.

Sy skrywe wek egter die indruk dat hy voorlopig dié Goddelike oordeelsrol wil speel, en God dit net moet kondoneer, met sy implisiet vingerwysende kritiek na die antigay kerklike groepering.

Myns insiens lê die kernverskil tussen die progay en antigay NG Kergroeperinge opgesluit in hul botsende Skrif- en Godsbeskouing.

Die Bybel, waaruit ons God en Sy wil vir ons lewe leer ken, word interpreteer: of meganies (aanvaar as onveranderbare Goddelik geïnspireerde Woord) of organies (aanvaar as menslike narratiewe oor God en Sy skepping in kultuurhistoriese konteks onderhewig aan verandering).

Ek debatteer die gaykwessie vanuit die meganiese Skrifinterpretasie en verwerp daarmee die organiese interpretasie. Ons kan nie op twee gedagtes hink nie; dis of die een of die ander waarvoor ons verantwoordelikheid aanvaar. Joubert stel nie 'n direkte interpretasiestandpunt nie, dog syne is, afleibaar, organies.

Aanvullend tot dié interpretasiespanning word sterk aanslae op die Bybel geloods deur dit te korrupteer deur vervalste vertalings en deur verkeerde vertolkings te diskrediteer. In soverre die Skrif gekorrupteer en gediskrediteer word, word dieselfde met die Godsbeskouing gedoen.

Joubert kies duidelik kant in dié debat, maar laat dit dan ewe vroom oor aan "die oordeel van God" wat hy in 'n organies geïnterpreteerde dampkring plaas. Nee, Jan-Jan, dit is nie die gaykwessie alleen wat die Kerk  -  en toekomstige soortgelyke kwessies  -  kan laat skeur nie, maar wel die onderliggende Skrif- en Godsbeskoulike interpretasie.