NGKerk skuif van volkskerk na nasiekerk

J.C.Kotzé (DB,29.09) wys op Ahmed Kathrada, struggle-veteraan, se "woedende aanslag op die NGK wat...in 1948 gehelp het om die pro-Nazi, pro-Hitler en rassistiese NP aan bewind te plaas." As Kathrada, waarskynlik 'n nie-Christen, dan so baie van die NGK weet, waarom vertel hy dan nie ook die Nederlanders van dié kerk se huidige transformasie vanaf 'n historiese Afrikaner-volkskerk na 'n inklusiewe nasiekerk nie?

 

Die NGK   -   'n Afrikaner-volkskerk van die ou SA   -   wil baie graag sy posisie as belangrike rolspeler in die nuwe SA bly behou. Vir dié doel het sy huidige leierskap dan ook besluit op transformasie vanaf dié volkskerk tot 'n nasiekerk, dog sonder om sy lidmate direk daaromtrent in te lig. In 2006 reeds wys prof. R.M.Britz in sy artikel, "Die NGKerk : van volkskerk na nasiekerk", in Waarheid en Dwaling (Nov./Des.2006), op dié kerklike tendens. Hierin sê Britz : "Die nasie het in die plek van die volk geskuif (want) 'n goeie gesig by die nasie tel immers baie punte."

 

Britz noem 'n voorbeeld. Tydens die NGK se amptelike voorlegging aan die ANC-regering oor die voorgestelde nuwe huwelikswet, is daar géén verwysing na die Bybel óf Christus nie, maar word daarin wel daarop gewys dat die ou huwelikswet vanuit die apartheidsverlede kom en nou, volgens drs. Ben du Toit en Kobus Gerber   -   NGK-spreekbuise   -   in pas met die Grondwet gebring moet word. Met die Grondwet in die hand   -   om dié te handhaaf eerder as die Bybel   -   wen die NGK sodoende aan relevansie om 'n pleitbesorgende nasiekerk ook vir alle ánder godsdienste te word.

 

Wanneer teoloog Julian Müller daarop wys dat die NGK "op drie vlakke bekering nodig het   -   sy spierwit eredienste, gay teoloë en die Belharbelydenis" (DB,26.09) , dan benodig NGK-lidmate geen kristalbal om te weet dat hierdie sake ook mettertyd deur die NG-nasiekerk assimilerend binne dié "nuwe" kerk geabsorbeer gaan word nie.

 

 

 

 

Dié agtergrond nodig om Jansen te begryp

In sy, "Wees só 'n goeie leier op kampus" (DB,18.09), vra Jonathan Jansen "watter leierseienskappe studente nodig het om geloofwaardig en doeltreffend in ons land en op die kampus te wees". Hy antwoord dan deur te sê: " 'n Verbintenis tot die mensdom, geregtigheid, leer, internasionalisering, pro-aktiwiteit, voorbeeldigheid, geeskragtigheid en tot hoop en genesing", wat hy verder in groter besonderhede uitspel.

 

Jansen se betoog hierin kan net verstaan word teen 'n breër agtergrond. In sy destydse inhuldigingsrede as nuwe rektor van die UV, het hy na Bram Fischer   -   berugte kommunis   -   verwys as die UV se grootste en beroemdste oud-student. So gee hy blyke van sy ideologiese voorkeure waardeur sy transformasie-  en rasse-integrasieprosesse gedryf sou word.

 

Met sy gedwonge rasse-integrasie, veral in die UV-koshuislewe, het Jansen   -   én die UV-Raad   -   Artikel 12 van die grondwet (wat verbied dat 'n burger gebruik word vir eksperimente sonder dat hy/sy toestemming daartoe verleen het), Artikel 14 van die grondwet (wat 'n burger se privaatheid van kommunikasie spesifiseer), en Artikel 18 van die grondwet (wat bepaal dat elke burger die reg tot vryheid van assosiasie het), oortree (Volksblad,08.09.09).

 

Jansen se sogenaamde "versoeningsgebaar" teenoor die Reitz 4-studente in 2008   -    as reaksie teen Jansen se geforseerde rasvermenging   -    moet gesien word teen die agtergrond van die vervolgingsowerheid se besluit om klagtes teen hulle terug te trek vanweë 'n gebrek aan stawende getuienis en afdoende bewyse, en nié soseer dat Jansen "versoenend" was nie.

 

Onder Jansen se rektorskap is die UV se leuse verander vanaf "In God is die lig van die wysheid" na "In waarheid is die lig van die wysheid", waarmee God, sodoende, uit die UV-leuse verwyder is (Truth Exposed, 14.02.11).

 

Dit, dan, is die ideologiese agtergrond waarteen Jansen se vraag, én antwoord, na "geloofwaardige" en "doeltreffende" studenteleierskap begryp moet word.

 

 

 

 

Strategie om Afrikanervolk te vernietig

In sy artikel, "Haal dié angel uit 'Afrikaner' " (DB,15.09), sê Dawie: "Met die prysgawe van die (politieke) mag in 1994 het die bestaansrede van die tradisionele eksklusiewe Afrikanernasionalisme verdwyn." Met hierdie stelling bewys Dawie sy algehele onkunde aangaande wit Afrikanerskap en  -volkskap, 'n stelling wat deur meer as een historiese gebeurtenis uit die wit Afrikanergeskiedenis loënend weerlê word.

 

Die feit dat wit en bruin reeds bewese taalgenote en  -vennote is, is nié vir Dawie voldoende nie. Vanweë dié taalverwantskap bepleit hy, subtiel-suggestief, rasverwantskap wanneer hy sê: "...dat so baie Afrikaners hul witheid as onderdeel van hul Afrikaner-identiteit beskou, tot uitsluiting van bruin mense. Het die tyd nie aangebreek om velkleur uit die definisie van Afrikaner te haal nie...die rasse-angel?" Dawie, Afrikaners láát hulle nie definieer nie; hulle tipeer hulself as Afrikanertipes binne 'n Afrikanertipologie.

 

Dit is absurd om (subtiel-suggestief) te redeneer dat 'n gemeenskaplike taal noodwendig ook moet uitmond in rasvermengde velkleur. Wat Dawie eintlik suggereer, is: Wit Afrikaner, gee jou velkleur prys in 'n nuwe Afrikanerdefinisie, maar ook ter vernietiging van die Afrikanervolk. Dawie is duidelik 'n lid van die rasvermengingsbende waarvan Allan Boesak, Henry Jeffreys en Jonathan Jansen ook lede is.

 

Die gereelde teistering van wit Afrikaners met die subtiele suggestie van rasvermenging, en die geïmpliseerde arrogansie om hul reg tot vryheid van rasgebaseerde huwelikskeuses verdagmakend onder druk te plaas, is verwerplik.

 

 

 

 

ANC laat toe dat burgerhand gebyt word

'n Hand wat kosgee, kan gebyt word, lui die spreekwoord. Dit is die posisie van die SA-belastingbetaler vandag ten opsigte van die ANC-regering, in besonder wat betref die SAPD, 'n situasie veel kommerwekkender as dusver deur die media berig. Ons burgery ervaar 'n toenemende oorlewings-  en bestaansonsekerheid vanweë 'n eskalerende  -onveiligheid, terwyl dit enige burger ter wêreld se basiese reg is om veilig te kan leef.

Die Polisiewet, wet 205 (punt 3) sê: Die Polisie moet misdaad voorkom, bestry en ondersoek; openbare orde handhaaf en landsburgers se eiendom beskerm en beveilig, die reg handhaaf en dit toepas. In hierdie grondwetlike opdrag faal die SAPD jammerlik om verskeie redes.

Mnr. Rendani Randela   -   van die tesourie-afdeling, openbare finansies   -   sê aan die portefeuljekomitee oor polisie, die miljarde wat die SAPD kry om misdaad te beveg, maak SA nie veiliger nie. Die meer as 13 000 SAPD-wapens die afgelope vyf jaar verloor, lei tot 'n toename in misdaad. Onlangs is 27 000 SAPD-lede onbevoeg bevind om vuurwapens te hanteer. Misdaad binne SAPD-geledere self gepleeg, styg tussen 1998 en 2011 met nagenoeg 300%. Twee SAPD-kommissarisse is afgedank weens beweerde bedrog. In die polisiekollege is instrukteurs gearresteer wat vervalste sertifikate voorlê. Die anti-korrupsie eenheid is gesluit   -   tussen 1996 en 2001 is 23 000 ondersoeke teen SAPD-lede ingebring. Sommige SAPD-lede lei dubbele lewens as misdadigers én polisielede. Vir 'n SAPD-lid om korrupsie te rapporteer, is lewensgevaarlik. (Die Afrikaner, 31.08-06.09)

Dat die SAPD nié basiese dienste kan lewer, nié aan internasionale standaarde voldoen, misdaad en interne korrupsie nie doeltreffend bekamp nie   -   en dit alles op die langtermyn tot algehele anargie kan lei   -   moet voor die deur van die ANC-regering gelê word wat besig is om die hand van die belastingbetalende burgers te byt.                     (ngn)

Ondersoek ons nasionale psige en sy rol

Lande en volke beskik, universeel, elkeen oor 'n eie nasionale psige wat kán verander.Na die Rooi Rewolusie (1917) verander die Russsiese psige; die Duitse psige na WO 2. SA se ideologiese transformasie sedert 1994 impliseer 'n verskuiwing ook van sy nasionale psige. Waarheen, en kom dit ons ten goede?

 

Ek vermoed dat SA se kenmerkende multikulturaliteit in sy nasionale psige   -   saamgestel uit die verskillende "sub"-psiges komende vanuit ons diverse kultuur- , taal- , godsdiens- , ens. omgewings   -   neerslag vind. Vermeng tot een nasionale psige, is mededinging om dominansie tussen hierdie "sub"-psiges onvermydelik.

 

Dit kom voor of die nuwe SA aan die Afrika "sub"-psige die dominante plek in ons nasionale psige toeken. Vanweë die ander "sub"-psiges se mededinging met die dominante Afrika 'sub"-psige om 'n eie bestaansreg, maak dit ons nasionale psige onderhewig aan spanning en konflik. Dié "sub"-psige gee nie blyke van die nastrewing van harmonie tussen alle betrokke "sub"-psiges in landsbelang nie.

 

Beriggewing oor mynwerkers se moetiegebruik by Marikana, toordokters se "reiniging" van 2010-sokkerstadions en die "skoonmaak" van 'n ministerskantoor, is voorbeelde van die werking van die Afrika "sub"-psige en plaas dit   -   as dominante "sub"-psige   -   onder die openbare vergrootglas. Dit noop ons tot ernstige vraagstelling oor ons huidige nasionale psige. Word ons gekerstend-verligte samelewing teruggevoer na 'n irrasionele animisties georiënteerde samelewing? Dit voorspel net rampspoed vir ons nasionale psige en SA.

 

'n Gesonde nasionale psige is vir elke land en  -burger van lewensbelang. 'n Behoorlike ondersoekende ontleding van ons nasionale psige kan beslis bydra tot beter begrip en insig ook in nasionale krisissituasies   -   soos by Marikana, onderwys, dienslewering   -   en die rasioneel bevredigende hantering daarvan.                     (ngn)

 

 

 

Wat sê Marikana-Sharpeville vergelyking?

Die tendens tot 'n vergelyking tussen die Marikanavoorval (16.08.2012) en die Sharpeville-voorval (21.03.1960) is verstaanbaar. Tussen dié voorvalle is daar ooreenkomste sowel as verskille. Een sodanige ooreenkoms is die buitelandse reaksie op dié onderskeie voorvalle. Hieruit kan afgelei word waarom dit werklik vir die buitewêreld gaan in sy betrokkenheid by SA. Gaan dit primêr om die belange van verontregte landsburgers, of om die motiewe van geheime internasionaal ideologies samewerkendes wat 'n gemeenskaplike doel nastreef?

 

Die internasionale gemeenskap kan, breedweg, in twee (oënskynlike) vyandiggesinde ekonomies-maatskaplik ideologiese belangekampe verdeel word: kapitalisme en sosialisme-kommunisme. Beide kampe het saamgewerk om die nuwe SA tot stand te bring, en beide idelogieë sak nou soos aasvoëls toe op die karkas van die ou SA.

 

Met die Sharpeville-voorval is SA wêreldwyd vanuit die vroomklinkende "internasionale gewete" deur beide ideologieë genadeloos veroordeel. Op 1 April 1960 aanvaar die VVO se Veiligheidsraad Resolusie 134 waarvolgens SA met sanksies en boikotte gestraf is.

 

Wat buitelandse reaksie op die Marikanavoorval betref, blyk dit opvallend heelwat anders te wees. Vanuit sosialistiese geledere in lande soos Engeland, Ierland, Duitsland, Oostenryk, Israel, Nieu-Zeeland en Sri Lanka word, soos in 1960, protesstemme verneem. Hierteenoor spreek die kapitalistiese VSA-regering slegs sy spyt uit met die tragiese voorval en simpatiseer met die oorledenes se naasbestaandes   -   geen kritiek of veroordeling nie. Waarop dui dié verskil?

 

Ingeligtes beweer dat beide kapitaliste en sosialiste-kommuniste in die geheim agter die skerms met die wêreldgeldmag saamwerk. Dui 'n baie elementêre vergelyking van dié twee voorvalle nie dalk daarop dat SA se lot en toekoms vanagter dié internasionaal ideologiese sameswering gemanipuleer word nie, soveel te meer in die post-apartheid era?

 

 

 

Nuwe universiteit bedreiging vir Jansen

Prof. Jonathan Jansen se artikel, "Hou godsdiens uit universiteit" (DB,04.09), het betrekking. Sy argumente daarin, teen die stigting van 'n Afrikaanstalige Christelike universiteit, verdien nadere ondersoek. Ek lig slegs enkele kenmerke daarvan uit.

 

Dit is duidelik ondemokraties. Gelukkig bepaal SA se demokratiese grondwet die bestaansreg van so 'n instelling; nie Jansen nie. Met sy beklemtoning van velkleur bied hy nie net 'n wanvoorstelling nie, maar dryf hy ook die rassekwessie. My verstaan van so 'n voorgestelde hoëronderwysinstelling is dat die Christelike karakter en taalmedium primêre aangeleenthede is met velkleur sekondêr.

 

Hy gee blyke van onverdraagsaamheid, veral teen die Christendom met sy verwysings na  "'n vreemde, etniese God"  en 'n inrigting  "wat skynheiliges sal skep wat die Bybel vasklou". Sy vooroordeel teen 'n Afrikaanstalige Christelike universiteit blyk daaruit dat dit  "belaglik, gevaarlik (en 'n) marginale gedruis"  is, en sy meerderwaardigheidshouding dat studente  "versterk in hul bekrompenheid uit hierdie speelskool-universiteite te voorskyn (sal) kom."

 

Na ons huidige getransformeerde universiteitsbedeling verwys hy as  "eilande van uitnemendheid in hoër onderwys" wat hoedanig vergelyk met internasionale standaarde, prof. Jansen? Hy blyk ook die ontstaansgronde van die vroegste Wes-Europese universiteitstradisie   -   die Christelike kloosterwese   -   waaruit ons spruit, te misken.

 

Sy diskriminerende ingesteldheid blyk daaruit dat hy mense se grondwetlike reg tot vryheid van keuse verwerp. Wit studente is welkom solank hulle sy oortuigings deel; indien nie, is hulle onwelkom. Sy argumentasie vertoon ook

die kenmerk van 'n nie-akkommoderende en voorskriftelike ideologiese transformasiedrywer.

 

Die beoogde Afrikaanstalige Christelike universiteit hou vanselfsprekend 'n bedreiging vir Jansen se universiteit   -   wat oor jare 'n soortgelyke karakter opgebou het wat hy tans afbreek   -   in. Nee, prof. Jansen, jy wil nie primêr godsdiens uit universiteite weer nie, maar wel die Christelike geloof daarbinne met 'n ander geloof vervang.

 

 

 

"Jansen"-module verhoog UV-rassespanning

Kamogelo Seekoei van die "Free State Times" (17.08) berig oor 'n dreigende storm aan die Universiteit Vrystaat (UV) oor die instelling van 'n verpligte module, UFS 101, wat deur die rektor, prof. Jonathan Jansen, geïniseer is. Hierdie module is verpligtend vir alle eerstejaarstudente, word slegs in Engels aangebied, en móét geslaag word alvorens toegelaat tot voortgesette studie.

 

In een so 'n module-scenario word 'n swart student met drie onderskeidings en 'n wit student met agt onderskeidings teenoor mekaar gestel, en moet eerstejaar UFS 101-studente bevredigend kan motiveer waarom meriete nie as 'n maatstaf vir toelating aanvaarbaar is nie.

 

Anné Calitz van Afriforum Jeug Kovsies werp egter meer lig op dié onderwerp en sê dié module handel oor, onder meer, geloof, politiek en geskiedenis in die SA-konteks; oor die bestaan van God en word tegelykertyd agterdog teen die Christendom gewek; jong wittes moet skuldgevoelens oor apartheid openbaar; Afrikaners word as skurke voorgehou met alle ander groepe as wonderlike helde; minderheidsgroepe is boos en regverdig derhalwe diskriminasie teen hulle. Calitz beweer dié module verhoog slegs rassespanning op die UV-kampus.

 

As geleentheidspreker oor dié module, vergelyk prof. Dolf Britz die Slag van Bloedrivier met die Sharpeville-voorval en sê dan Afrikaners het bloed op hul hande waarvoor hulle swartes om verskoning moet vra wat hy, namens die Afrikanergeskiedenis, wel doen en wat deur eerw. Sukdavek namens alle Suid-Afrikaners aanvaar is.

 

Afgesien van talle dringende vrae wat die inisiëring van dié "Jansen"-module meebring, hou dit potensieel langtermyn gevolge sowel as 'n korttermyn uitwerking in waarvan die riskantheid van destabiliserende verhoogde rassespanning, soos wat Seekoei en Calitz daarop wys, vir die onmiddellike hede, slegs een voorbeeld is.               (ngn)