In sy artikel, "Oë gaan oop as jy uit jou kringetjie beweeg" (DB,02.11), skets prof. Jonathan Jansen 'n kontrasterende prentjie tussen SA en die VSA. Hiervoor gebruik hy die terugvoer van slegs drie van 71 eerstejaarstudente - na afloop van hul besoek aan "top-universiteite aan die Amerikaanse ooskus" - asof dié drie se ervaringe hoegenaamd verteenwoordigend van al 71 sou wees!
Die vermoede bestaan dat Jansen in sy artikel vooropgeset selektief met dié studente-terugvoer werk om sy eie versweë oogmerke daarmee te bereik.
Jansen het "...iets taamlik dramaties ontdek in die lewensveranderende ervarings van dié (drie) jongmense..." tydens hul besoek aan die VSA. Jansen wou van dié drie weet wat "...die een ding in jou buitelandse ervaring (was) wat jou verander het?" Die antwoorde van dié drie studente beskou Jansen as "...die aangrypendste verhaal van veranderde lewens wat ek in 'n baie lang tyd gehoor het."
Die eerste student sê hy is bekeer van sy verafskuwing van gays en lesbiërs. Hy het sy vooroordeel teen diesulkes in die VSA ontdek en voel nou baie skaam daaroor.
Die tweede student het haar siening verander dat "...nie alle blankes...slegte mense (is) nie...", die resultaat van "...saamleef met en gekoester word deur 'n blanke gesin..."
Die derde student het sy siening verander dat probleme slegs deur te baklei en eise te stel, opgelos kan word, na probleemoplossing deur middel van logiese denkredenering.
Ek glo vir geen oomblik dat dié studente-ervaringe so uniek en eie is, en hul veranderde ingesteldhede slegs gewyt moet word aan VSA-blootstelling nie. Indien Jansen bereid is om navraag te doen, sal hy dieselfde "aangrypende verhale" van "veranderde lewens" ook in SA self aantref.
Is Jansen dus die spreekwoordelike "vreemdeling in Jerusalem", of is dit bloot 'n subtiele reklamefoefie met die oog op studentewerwing vir sy universiteit in 'n sterk mededingende universiteitsomgewing?
No comments:
Post a Comment