'n Belangrike vraag is of die uitslag van die Japanse 2019-wêreldbeker rugbytoernooi enige positief inspirerende uitwerking, in oordragtelike sin, op ons nasionale samelewing gaan hê. Wil ons nie graag sien dat dit tot veel méér as net verbeterde rasseverhoudings en -welwillendheid sal lei nie? Dit beslis ook, ja.
Die 1995- en 2007-weneuforie was van korte duur. Kan dit dalk dié keer anders wees met die beker as simbool van toekomstige hoop; meer as net 'n landswye vertoontoer daarvan?
Hoop wat nie in vervulling gaan nie, vervaag mettertyd en verdwyn in die niet. Na herhaalde mislukkings in die verlede moes ons telkens by monde van afrigters die bekende cliché: "Ons het baie daaruit geleer", verneem. Van dit wat "geleer" is, het ons weinig in rugby- of nasionale konteks sien realiseer.
Van omkeerstrategieë, waarvan uiteindelik niks kom nie, het ons ook al dikwels verneem. En hier kom verras Rassie en sy spelers en bewerk 'n suksesvolle omkeerstrategie in Springbokrugby, in 'n relatief kort tyd, wat vriend en vyand verras.
Ons kan, en móét, ontginnend leer uit dié grootse (inter-)nasionale prestasie; veral hóé dit behaal en wat dit geverg het, as uitdaging aan alle samelewingsektore om SA "om te draai" van 'n verloor- (lees: armoede-, werkloosheid-, misdaad- en korrupsiegeteisterde) na 'n wenland op politieke, ekonomiese en maatskaplike gebied.
Rassie en sy spelers het alles - ook seer en beseerde lywe - op die spel geplaas om sukses te behaal. Is alle Suid-Afrikaners bereid tot soortgelyke opofferinge in nasionale konteks ? Moenie wag op ander om te begin nie; begin self.
Dankie aan Rassie en die Springbokspan vir die heraansteek van die SA vlam van hoop.
No comments:
Post a Comment