'n Geestelike eenheid

Paulus en Barnabas het só skerp van mekaar verskil dat hulle van mekaar geskei het oor Johannes (Markus) se saamgaan op hul beplande reis (Handelinge 15:39). Só verskil ook ek van die kerkleiding se interpretasie van Skriftekste ter motivering van hul voorgenome reis na kerkhereniging.

In dié verband verwys die NG Kerk-dokument,  Konsultasie oor Kerkhereniging , na besluite van die algemene sinodes van  2004  en  2007  wat op sulke Skrifgedeeltes en Bybeltekste gebaseer word. Die  2007-besluit verwys na Johannes 17 en Handelinge 6 en 15. Die sinode van  2004  se besluit berus op Johannes 17:23 en Efesiërs 4:4. Hoewel geen Skrifgeleerde (teoloog) nie, vertolk ek hierdie tekste op 'n heel ander wyse. Toegegee, elkeen kyk deur 'n bepaalde geestesbril na die Skrifwerklikheid.

Ek onderskei vier verbandhoudende  "onderdele"  in Johannes 17:23 en ek haal slegs die eerste twee aan : (1) "Ek in hulle en U in My,  (2) sodat hulle volkome een kan wees..."  "Sodat"  impliseer dat punt 1 'n voorwaarde vir punt 2 is. Volgens my mening word oorweldigende klem op punt 2 geplaas met 'n geïsoleerde vertolking wat nié punt 1 as vertrekpunt neem nie. Punt 1 dui vir my op 'n drieledige verhouding : God die Vader, in Jesus Sy Seun, in Sy volgelinge.

As die inisieerder van dié verhoudinge is die Vader allesbepalend. So, wie is die Vader dan, want, soos die Vader is, só is die Seun, en is die volgelinge óók soos die Seun (en derhalwe ook soos die Vader). Johannes 4:24 sê baie duidelik vir my  "God is Gees". God se Gees is dus in Sy Seun en derhalwe ook dieselfde Gees in Sy volgelinge, as eerste gawe van God ontvang (Romeine 8:23).

As Geesvervuldes is ons dus die Liggaam van Christus (die kerk) met Jesus as die Hoof. Saam met alle Christengelowiges oor die hele wêreld   -   van watter denominasie ook al   -   is ons deel van dié Liggaam as 'n Geestelike Liggaam.

Romeine 12:4,5  en 1 Korintiërs 12:12-31 help my om beter te begryp dat dit in die kerk nié net om die eenheid gaan nie, maar beslis ook om die verskeidenheid midde-in die eenheid. By my is daar dus nie die minste twyfel dat kerkeenheid in wese 'n Geestelike eenheid beteken waarbinne God   -   as unieke Skepper   -   ook verskeidenheid gewil het nie.

Tereg kan daar dus gevra word of die huidige Skrifgeleerde kerkherenigers besig is met uitlegkunde, óf eerder met  "inlegkunde".