Hou jou by jou lees, Landman

Ons weet dat omstredenheid 'n wyse is om 'n kompartement in 'n wa van die publisiteitstrein te bespreek. So 'n voorbeeld is prof. Christina Landman ('n vrou) wat nie te lank gelede nie na kerktorings as manlike falliese simbole verwys het.

Nou weer, in haar artikel,  "Soet jong mans nuwe toets vir kerk" , in Godsdiensperspektief (DB,18.06.2008), sit Landman haar verdagmaking van Christenmans voort. Sy neem Angus Buchan se saamtrek van  60 000  mans te Greytown as vertrekpunt daarvoor.

Landman sê : "Ek veronderstel die manne van die Greytown-sestigduisend is soet jong mans."  Sy bel 'n paar (van dié duisende) en haal dan drie van hulle aan. Is hulle verteenwoordigend van die oorblywende  59 997  Greytown-Christenmans?

Op grond van die kommentaar van dié drie kom sy tot die gevolgtrekking dat  "hier 'n nuwe manlikheid onder jong mans aan die opkom is."  Belaglik vir 'n teoloog wat as  "wetenskaplike"  gereken wil word!

Sy gaan egter voort en sê : "Laat ek eers hierdie idee van die  'nuwe manlikheid'  kontroleer met 'n groep mans wat bo  50  is."  Laasgenoemde groep sê vir haar  "maar hulle is nou so lus om 'n bietjie stout te word." Hierdie  "stout"  herlei Landman na manlike seksuele (wan-) gedrag wanneer sy daarop wys dat  "baie meer aborsies op vroue bo  40  verrig (word) as op meisies. En dis nie jong mans wat hulle swanger gemaak het nie."

Teen dié agtergrond vra Landman  "hoe die kerk gaan staan teenoor hierdie  'nuwe manlikheid'  van die jong mans." 

Liewe hemel, prof. Landman, is daar nie véél dringender kwessies waarmee die kerk homself moet besig hou as dat  "soet jong mans ('n) nuwe toets vir (die) kerk"  sal wees nie? Daar kan géén ander manlikheidsbeeld vir enige Christenman wees as dié een wat God se tydlose Woord aan hom toeken nie. Dit is beslis tyd dat Christenmans vir Landman sê : Skoenmaker, hou jou by jou lees!

Realistiese basis vir bruin uitdagings

Ek het lanklaas 'n artikel gelees wat van soveel hand-in-eie-boesem eerlikheid en nugtere objektiwiteit getuig as Philda Essop se  "Só kan bruin mense hul uitdagings self aanpak" (DB,11.06.2008). Synde van 'n uitsonderlike gehalte, onderskei dié artikel sigself in die joernalistieke sfeer.

Essop weet waarvan sy praat en doen dit in reguit taal. Haar mense  "ken die kuns van ware integrasie...word misken in die werkplek en politiek...wat weens regstellende aksie sukkel om te vorder...want ons het (kwansuis) nie hard genoeg geveg vir die politieke bevryding van die land nie."

Sy erken dat bruin mense tydens die vorige bedeling  "sementblok-huise en 'n beter onderwysstelsel as ons swart broers en susters gehad (het)."

Essop het haar vinger op die pols met haar vraag : "Wat is die probleem in die bruin gemeenskap?"  Haar antwoord is ooreenstemmend eerlik : "Dit is gebrek aan leierskap en trots op wie jy is."  Vervolgens ontbreek daar  "'n sterk gevoel van identiteit" , en, sê Essop :  "Ons móét onsself ophef."  Vir dié doel het  "ons kinders...rolmodelle nodig (sodat) vooraanstaande bruin leiers...aan bruin kinders bekend gestel word."

Essop se artikel styg uit deurdat daar geen aanvallende of kwetsende verwyt daarin te vind is nie. Sodoende skep sy 'n realistiese basis vir bruin uitdagings in 'n veelvolkige samelewing. Só 'n visie bied hoop.

Joubert moet besef soort soek soort

Jan-Jan Joubert, politieke redakteur van  Die Burger , hou homself baie opsigtelik besig met 'n futiele oefening waaraan hy met groot toegewydheid werk (DB,04.06.2008). Hy propageer en bemark 'n fiktiewe  "produk"  met die doel om dit aan al die lesers van  Die Burger  te verkoop. Hierdie  "produk"  staan as nie-rassigheid bekend.

Nie-rassigheid is die  "produk"  van veral die Europees-georiënteerde liberale denkingesteldheid aangaande die mens en sy samelewing ; totaal uit pas met sy Afrika-in-praktyk ekwivalent. Die nie-rassigheidsidee ontspring vanuit die evolusie-gedagte, wat rasseverskeidenheid en rassedifferensiasie verwerp. Daarvolgens is daar net één ras   -   die menslike ras.

In sy artikel,  "Wat is bruin mense se regmatige plek in SA?",  wys Joubert, op 'n beterweterige wyse, bruin mense daarop dat  "by baie van hierdie (bruin) intellektuele 'n denkfout bestaan wat 'n mens kortliks sou definieer as rasgebaseerde denke" , en waarsku dan  "rasgebaseerde denke is selfvernietigend."

Daar is sekerlik baie bruin mense wat vir Joubert sal wil sê om sy neus uit hul sake te hou en sy ongevraagde raad aan hulle ("Jy kerker jou gedagtes in op soek na 'n antwoord wat nie bestaan nie") eerder op homself van toepassing te maak en dit self te volg.

Gaan Jan-Jan Joubert dan nooit tot die insig kom dat die deursnee-mens met sy ewemens op 'n spontane en nié-gedwonge wyse identifiseer, assosieer en konformeer volgens die eenvoudige beginsel van  "soort-soek-soort"  nie?

Rektor belig nie-rassigheid

Was daar ooit 'n tyd vooraf in die alomvattende geskiedenis van die menslike bestaan waartydens eeue-oue aanvaarde waarhede aangaande die mens en sy wêreld só maklik en met soveel doeldienlikheid as "mites" afgemaak word soos wat dit wel deesdae aan't gebeur is?

Van die begrip "mite" sê die HAT: 1.oorlewering omtrent gode en godsdiens; godeverhaal   2.fabel, storie sonder grond. Binne die konteks van verklaring nommer een is dit wel so dat vele moderne teoloë, ook binne die geledere van die Protestantse Christendom, sekere gevestigde geloofswaarhede   -   soos die skeppingsverhaal, die bestaan van Abraham, Jona en die vis, Jesus se maagdelike geboorte en die bestaan van die duiwel   -   vandag op 'n skokkende wyse afmaak as sogenaamde "mites". Dit is in hoofsaak die gevolg van sulke moderne Skrifgeleerdes se aanvaarding van die Darwinistiese evolusieteorie, 'n teorie wat kontemporêr dan kwansuis die maatstaf sou wees vir alle pogings tot aanvaarbare wetenskapsbeoefening.

In verklaring nommer twee van die "mite"-begrip (fabel, storie sonder grond) verstrek die HAT drie verklarings vir die begrip "fabel" as bousteen van 'n "mite", te wete:  1.verdigte vertelling met 'n opvoedkundige doel,  2.versinsel, leuen, verdigsel  3.hoofinhoud.

Met die "fabel"-bousteen as hoofinhoud van die "mite"-begrip, met verklaring nommer twee as besondere betekenis daarvan (versinsel, leuen, verdigsel), kan dit kontemporêr binne 'n wye verskeidenheid van relevante kontekste toegepas word. Een so 'n relevante konteks is dié van nuwe begrippe waarvan die inhoud vaag en ongedefinieerd is soos die "nie-rassigheids"-begrip.

In,  "Xenofobie-aanvalle 'toets idee van nie-rassigheid' " (DB,31.05.2008), sê prof. Swartz, rektor van die Nelson Mandela Metropolitaanse Universiteit,  "...die term nie-rassigheid is in die laat 1940's en vroeg 1950's gebore, maar dat dit toe net 'n droom was (en)...is die term...steeds relatief  'leeg'. Swartz glo dat die 'mite' , dat daar verskillende rasse bestaan, eers gebreek moet word."

Swartz beweer verder: "Daar is net een ras en dit is die mensdom." (menslike ras) Vir hom is verskille tussen mense "net oppervlakkig" en is hy "sterk oortuig dat die vernietiging van dié mite die eerste steen in die fondament vir nie-rassigheid is." Van besondere betekenis is die  "Swartz glo..."-gedeelte in die laaste sin van die vorige paragraaf waarmee daar wetenskaplik net mooi niks bewys word nie.

Mense sal wel verskil van Swartz, maar tog belig hy die waarskynlik fundamenteel onderliggende aanname waarop nie-rassigheid berus, naamlik dat 'n rasse-verskeidenheid 'n (onbewese) "mite" is.       (ngn)