Gedurende die afgelope eksamen moes matrikulante weer eens vrae beantwoord oor evolusie in die leerarea Lewenswetenskappe, Vraestel 2.
Die verandering van die vaknaam Biologie na Lewenswetenskappe verteenwoordig 'n paradigmaskuif binne dié vakgebied. Die wetenskapsfilosoof, Thomas S. Kuhn, vergelyk 'n paradigmaskuif met 'n "bekeringservaring", wat dit inderdaad ook is wat betref sommige leerkragte binne dié vakgebied.
Uit gesprekke met leerkragte wat hierdie vak aanbied op skool, blyk daar nie eenstemmigheid te wees oor die wenslikheid van die ongekontroleerde blootstelling van kinders aan evolusie-inhoude nie. Van hierdie leerkragte, ook as belydende Christene, is heel gelukkig om te aanvaar dat hulle van aapagtiges afkomstig is. So beweer een leerkrag: Niemand het God nog ooit gesien nie; hoe kan daar dan bewys word dat God nie ook maar soos 'n aapagtige voorsaat lyk nie? Hierdie Christen-leerkrag het duidelik vergeet dat Jesus gesê het: "En wie My sien, sien ook Hom wat My gestuur het" (Johannes 12:45).
God, 'n Wese wat kwansuis "evolueer"? Is dit wat die Bybel ons leer? Nee! Maleagi 3:6 sê: "Ek, die Here, het nie verander nie..."
Meer as een van dié evolusie-ondersteunende Christen-leerkragte beroep hulle ook op hul skoling deur Christendosente synde "pragtige Christengelowiges" te wees. Wil hierdie leerkragte te kenne gee dat hulle veel eerder hul opleiers glo as die Woord van God?
Indien leerkragte, as volwassenes, dan só maklik vatbaar is vir beïnvloeding deur "wetenskaplike leermeesters", hoeveel te meer nie ons kinders nie? En die ouers? Wat onderwysers sê, is mos onaantasbaar, of hoe? Durf ouers onderwysers teengaan?
Sommige vakklaskamers het inderdaad geestelike oorlogzones en slagvelde geword. Statistiek uit sowel die VSA (dr. Kent Hovind) as SA (prof. Branch) bevestig dit. Leerkragte mag wel glo wat hulle wil, maar mag hulle kinders mislei? En ouers - is hulle self nie meer waarheidsoekend ingestel nie, en/of gee hulle net nie meer om vir hul kinders nie?
No comments:
Post a Comment