Die onlangse treurspel by Sutherland laat Jan Alleman nie sonder vrae nie. Wat die twee Franse gedoen het, is onverskoonbaar, maar dit laat vrae.
1. Is die moontlikheid van dié twee Franse se vreemde gedrag nie vooraf voorsien nie? Beriggewing dui daarop dat hulle skynbaar nie 'n normale leefwyse gevoer het nie, en dat die moontlikheid daar was van onwettige wapens in hul besit.
2. Die plaaseienaar sou immers die eerste gewees het om te weet van die moontlike aanwesigheid van potensieel aggressiewe gedrag by die Franse. Indien wel, is dit bevredigend gekommunikeer tussen hom en die SAPD? Waarom het hy die aanvanklike poging tot hul inhegtenisneming vanaf 'n veilige afstand dopgehou? Het hy dalk juis so 'n gedragswyse van die Franse voorsien?
3. Is dit nie 'n tragedie wat voorkóm kon gewees het deur 'n aanvanklik alternatiewe benaderingswyse van die Franse deur die SAPD nie? Gegewe die latente plofbaarheid van die situasie is die vraag óf die SAPD-lede opgewasse was vir die inisiële hantering daarvan. Dié twee leef nie meer om hul kant van die gebeure te vertel nie soos wat die geval sou wees in 'n geregshof, sou hulle lewend in hegtenis geneem gewees het.
4. Die Burger-foto van die swaar-gewapende SAPD-lede is veelseggend. Het die SAPD nie die selfmoord van die voortvlugtendes as 'n moontlikheid voorsien nie? Indien wel, hoe is dit hanteer?
5. Die SAPD-agtervolging van dié twee moordenaars van 'n SAPD-lid staan in skrille kontras tot die opsporingspogings van moordenaars van plaasboere en/of -werkers. Waarom is daar steeds so baie onopgeloste plaasmoorde?
Ek verwag geen antwoorde op dié vrae nie. Dalk sal 'n toekomstige rolprentdraaiboekskrywer, soos in die maak van films oor Romeo en Juliette en Bonnie en Clyde, by die potensiële verfilming van dié treurspel lig op dié vrae kan werp.
No comments:
Post a Comment