Ek verwys na Petrus se brief: "As ek beledig het, vra ek verskoning" (DB,12.06). Hy vra my "nederig verskoning", dog aan die verkeerde adres gerig. Hiervoor moet hy hom eerder wend tot dié Christus vir wie hy so verkleinerend beskryf as "verlosser...fundamenteel fataal" en bevraagteken óf Hy "wel die werklike Christus was...nie eers sekerheid of Jesus Christus bestaan het", en geloof in Christus as 'n "verslawingsmiddel" beskryf (DB,03.06).
Sy verskoning ten spyt, en ten spyte van my "beswaar teen sy opmerkings oor die Godheid van Christus" (DB,08.06), gaan hy onversteurd voort met sy verkleinering van Christus se Goddelike karakter waarteen ek, weer eens, sterk beswaar maak.
Petrus sê: "My bewering was dat die Christelike godsdiens mensgemaak en mensgerig is...(en) niks beter nie as die oppervlakkige afgodsdiens van voorvaderaanbidding (nie)...Die godsdiens bevredig net lidmate se egosentriese emosionele behoeftes...dat dit nie 'n gewete het...(en) net daar (is) vir die egosentriese mens..."
Petrus hou hom besig met 'n stiksienige "ontmaskeringspoging" van Christengelowiges en Christelike godsdiens. Waarom? Die Bybel self maak géén geheim daarvan om te onderskei tussen ware gelowiges en skyngelowiges nie. Petrus fokus op laasgenoemdes, maar skeer ook eersgenoemdes onder dieselfde kam. Dit sou Christene wel nog kon verduur én verdra, maar beslis nie die belastering van Christus, en sou die Christelike godsdiens "mensgemaak" en aan "voorvaderaanbidding" gelyk gestel word nie.
Met waarskuwende teregwysing as Bybelse opdrag aan Christengelowiges (Luk.17:3), wil ek, goedbedoeld, vir Petrus sê: God laat nie met Hom spot nie. Wat 'n mens saai, dit sal hy ook oes (Gal.6:7). Dink goed hieroor na. (ngn)
No comments:
Post a Comment