Besin só oor toekoms

Vir ernstige besinners oor die toekoms van ons kerk is dit goed om te verneem van enkele van prof. S.A.Strauss se teologiese standpunte en die betekenis daarvan vir die huidige kerkdebat.

Eerstens is dit van wesensbelang dat die kerk  "nie sy koers deur die wil van mense nie, maar deur die openbaring van God sal laat bepaal."  Die evangelie  "is nie deur mense ontwerp om mense se behoeftes te bevredig nie."

Strauss sê : "By al die wisselende omstandighede en die invloed van nuwe denkrigtings wat (periodiek) die tydsgees gekleur het, was dit die een konstante motief : die mens, die mens, die mens".

Tweedens moet elke  "nuwe wind van lering aan die Woord van God"  getoets word. Hierdie Woord is  "betroubaar en gesaghebbend in die Drie Formuliere van Eenheid saamgevat."  Strauss verwys na laasgenoemde as die  " naelstring wat ons met die Reformasie verbind", en word dit deurgeknip of negeer, word die kerk  "geaborteer".

Derdens is dit juis 'n  noukeurige bestudering van voormelde belydenisskrifte wat ons help om te onderskei tussen die ware en die valse kerk. Strauss wys op sommige kenmerke van die valse kerk. Dit eien homself en sy besluite méér mag en gesag toe as aan die Bybel ; dit onderwerp sigself nie aan die juk van Christus nie ; dit bedien die sakramente nie Woordgetrou nie ; dit is mensgesentreerd en nié Christussentries nie, en vervolg diegene wat die valse kerk bestraf.

Vierdens is daar begrip daarvoor  "dat die kerk in elke tydvak gekontekstualiseer moet word"  sodat  "die evangelie van Christus in die eietydse idioom tuis kan kom."  Dit mag egter nooit lei tot wêreldgelykvormigheid  nie. Strauss erken dat  "die grens tussen (kerklike) lewensvreemdheid en wêreldgelykvormigheid nie altyd duidelik (is) nie."

Die voorafgaande is relevant vir die kerkdebat, veral wanneer die VGK se sterk aandrang om kerkeenheid   -   met die uiteindelike aanvaarding van die Belhar-belydenis as voorwaarde daarvoor   -   ter sprake kom.