Volgens dr. P.W.Liebenberg, medewerker aan die publikasie, Reformerend Die Millenium In (uitgegee deur die Vereniging vir Christelike Hoër Onderwys), maak die grondwet voorsiening vir godsdiensvryheid. Dit verklaar Suid-Afrika tot 'n godsdienstig neutrale staat. Artikel 1 (c) van dié wet stel die "oppergesag van die Grondwet en die heerskappy van die reg" in die plek van die oppergesag van God Drieënig en die heerskappy van Sy Woord. Artikel 2 van die grondwet beklemtoon hierdie grondwetlike oppergesag.
Die Handves van Regte handel spesifiek oor die kwessie van geloofsvryheid, wat beteken dat elke individu "die reg het op vryheid van gewete, godsdiens, denke, oortuiging en mening". Teoreties het géén godsdiens, denkrigting, oortuiging of mening dus voorrang bo 'n ander nie.
Ondersteuners van voorgenoemde is derhalwe vry om hul oortuigings ongehinderd te kan bevorder. Volgens Liebenberg sluit dit "uiteraard on-christelike en anti-christelike bewegings soos satanisme in". Tereg vra hy dan ook "of die staat se religieuse neutraliteit nie maar 'n rookskerm is vir die implementering van 'n sekulêre staatsideologie nie"?
Dit is onder meer teen hierdie agtergrond dat die berig, "Vlymtong Maas 'weens heksejag' in pad gesteek" (DB,16.11.2007), gelees en Maas en Rapport onder die soeklig geplaas kan word. Dis egter belangriker en meer relevant om te let op die reaksie van Rapport-lesers, naamlik die gemobiliseerde en verskuilde oortuigingskrag in die Christelike gedeelte van ons samelewing wat daartoe gelei het dat Deon Maas deur Rapport die trekpas gegee is. Wat egter teleurstellend is, is dat Rapport dié stap op grond van finansiële oorwegings gedoen het en nié primêr op grond van die eerbiediging van sy lesers se geloofsoortuigings nie. Dit is dus 'n wesenlike vraag of Rapport Maas sou ontslaan het indien sy lesers nié met 'n boikot-aksie gedreig het nie.
Hierdie boikot-aksie is 'n bemoedigende teken van sterk standpunt téén die Christelik-onaanvaarbare in ons samelewing ; 'n pragtige voorbeeld van die effektiewe uitwerking van geloofsolidariteit. Met hierdie manifestasie van waartoe die gesamentlike, verskuilde oortuigingskrag van Christengelowiges in die Suid-Afrikaanse samelewing in staat is, waarom dan nie ook ánder God-onterende praktyke soos Sondagkoerante, winkels en drankwinkels wat op Sondae oop is, Sondagsport en Sondagvermaak, boikot nie? En wat van ons huise en skole wat hul Chistelike karakter aan't verloor is?
'n Mens kan net hoop dat hierdie boikot-inisiatief van geregverdigde geloofsverset van Christengelowiges in omvang en momentum sal toeneem in ons land.
No comments:
Post a Comment