Tussen die duiwel en die diepblou see. Dit is waar jy jouself bevind indien jy aanvoel wat verkeerd is, maar dit nie durf sê nie, omdat dit teen die polities-ideologiese "korrektheid" van die dag indruis. Waarmee die ANC in die onderwys besig is, is soos om 'n donkie en 'n perd te kruisteel tot 'n steriele muil, en dit teen 'n prys waarvoor die onskuldige jeug moet betaal. Dit word vir die soveelste keer gestaaf ook deur die berig, "Nóg skokke oor matriekuitslae 'Ons mislei die leerders' " (DB,28.01).
Een van die basies-foutiewe aannames waarop die ANC-skolestelsel berus, is sy ongekwalifiseerde vertrekpunt van: "We all have potential", waarmee, beginselgewys, geen fout te vind is nie, gesien dat die onderwysdoel juis die ontwikkeling van leerderpotensiaal is. Waarmee die ANC wel fouteer, is sy ontkenning van die gedifferensieerde voorkoms van potensiaal - almal beskik oor potensiaal, maar nie almal oor presies ewe veel nie. Potensiaal manifesteer in 'n diversiteit van aanlegte, belangstellings, intellektuele en algemene en besondere vermoëns - fisies, psigies, sosiaal en kultureel. Die ANC weier om hiervoor in sy skolestelsel te voorsien.
Die ANC se sosialisties-georiënteerde agenda gee voorkeur aan groepbehoeftes en verwaarloos individule behoeftes; vir talle individuele leerders tegelyk kultuurvreemd en -vervreemdend. Die ANC se vernietiging van die gedifferensieerde skolestelsel, waarvolgens onderwys rekening hou met leerderbehoeftes volgens -potensiaal, van voor 1994, getuig daarvan. Berus samelewingsvooruitgang op die unieke deurbrake, ontdekkings en bydraes van groepe, of veel eerder op dié van begaafde en talentvolle individue? Wat leer die geskiedenis ons hieromtrent?
Vir solank die ANC sy ideologiese aannames oor die mens en samelewing in sy skolestelsel implementeer, vir so lank sal ons die wrange vrugte daarvan pluk tot nadeel van die hele SA.
No comments:
Post a Comment