'n Vriend bring vir my twee boeke van dieselfde skrywer - prof. V.E.d'Assonville van die Noordwes-universiteit - oor dieselfde onderwerp - die Anglo-Boereoorlog (1899-1902) - wat hy wil hê ek moet lees. Synde een van my besondere belangstellings, bring die lees van dié werke my gedagtes weldra uit by die boek van Christopher R.Browning, getitel: "The Origins Of The Final Solution - The evolution of Nazi Jewish Policy 1939-1942", omdat dit onmoontlik is om sommige ooreenkomste tussen dié twee oorlogstydperke (1899-1902/1939-1945) mis te kyk.
Teen 1899 het Britse Imperialisme se wêreldwye veroweringsdrang weerklank gevind in die slagspreuk: "The sun never sets on the British Empire". Die Union Jack moes ook oor SA wapper. Veertig jaar later word Hitler deur sy "lebensraum"-idee van Duitse ekspansionisme, ook om groter grondgebied, gedryf. Sowel Brits-imperialistiese- as Nazi-konsentrasiekampe was verantwoordelik vir, onderskeidelik, duisende/miljoene sterftes. Soos die Britte dit oorweeg het om die Boere na die Fidji-eilande en/of Madagaskar te verban, het ook die Nazi's dieselfde ten opsigte van die Jode oorweeg.
Die hantering van oorlogsmisdade blyk nie altyd konsekwent logies te verloop nie, want wat is - vanuit 'n beginselstandpunt - die verskil tussen Britse (1899-1902) en Duitse (1939-1945) oorlogsmisdade? Laasgenoemde is tydens die Nuremberg-verhore aangekla, skuldig bevind en gestraf - en die Britte vir hul gruweldade? Hieromtrent sê d'Assonville die volgende: "Ná meer as honderd jaar...diep in die kelders van die argiewe van Londen en Suid-Afrika, is daar 'n roering van die waarheid (wat) onder die geskiedskrywers 'n bewing...van die waarheid (word)...Met 'n klag by die wêreldhof van Den Haag, sou dit 'n aardbewing kon wees wat tot 'n herskrywe van die magtige Britse Ryk se geskiedenis kon lei."
No comments:
Post a Comment