Die ANC-getransformeerde besluitnemingskamers van voorheen Afrikaanstalige universiteite is omskep tot taalkrematoriums waarbinne die verassing van die Afrikaanse taal reeds geskied het, en steeds geskied. Ook binne die US is daar diegene wat met groot ongeduld nie kan wag dat dié taal 'n natuurlike dood moet sterf nie, maar dit, steeds lewend, tot as wil verbrand. Met dié taalmoeder se -bors tot as verbrand, word ons kinders verplig om aan die taalbors van 'n vreemde -moeder te drink.
Die afgelope week het daar tegelyk interessante én insiggewende artikels van Leopold Scholtz (DB,04.02), prof.Christo Viljoen (DB,04.02) en Max du Preez (DB,06.02) oor die US-taaldebat verskyn.
Scholtz sê Lovelyn Nwadeyi - doktorale US-student in politieke wetenskap en afkomstig van Nigerië - het tydens die Stellenbosse konvokasievergadering " 'n hartstogtelike pleidooi gelewer dat wit mense met 'n oop gemoed na swart mense moet luister." Scholtz vra: "Moet swart mense nie ook na wit mense, ja, selfs na Afrikaners, luister nie?...Ons wil oorleef. Nie slegs as individue nie, maar as volk (Scholtz kursivering)...want wanneer Afrikaans sy hoër funksies soos akademiese taal verloor...lui mettertyd die doodsklok."
Prof.Viljoen wys op die stryd tussen die histories georiënteerde aansprake voortvloeiend uit die erflikheidselemente van die US, en die aansprake van die kontemporêre omgewing. Kompromieë tussen dié aansprake moet gevind word. Hierin vra Afrikaans nie "spesiale behandeling nie, maar net gelykberegtiging."
Du Preez sê: "Skreiende onkunde oor Suid-Afrika se geskiedenis...geld ook die geskiedenis van Afrikaans." Hy haal prof.J.J.Smith aan wat beweer dat Afrikaans reeds rondom 1750 "ongetwyfeld in Stellenbosch, Paarl en Malmesbury" sy moderne vorm gekry het. Hoe tragies sal die toekomstige verwyt nie teen ons geslag wees indien dié Wes-Kaapse kraamkamer van ons taal ook die sterfkamer daarvan moet word.
No comments:
Post a Comment