Pragmatiese meerdimensionaliteit en die Bybel

Ek reageer op Pitout se: "Gay-troues: Dink meerdimensioneel" (DB,18.08); in besonder op sy stelling: " 'n Pragmatiese beginsel is om gesprekspunte meerdimensioneel te belig..." Natuurlik is daar 'n direkte verband tussen sy "pragmatiese beginsel" en sy "meerdimensionaliteit".

Om sy doel te bereik, maak die pragmatis toegewings tydens kompromiesluiting   -   ook tussen Bybel en wetenskap. Laat die Bybel hom egter voorskryf deur kompromiemakende toegewings aan die wetenskap oor dié dinge waaromtrent die Bybel ons voorskriftelik uitdruklik verbied? Ek dink nie so nie.

Die tyd van of...of is verby  -   óf die Bybel óf die wetenskap   -   en die tyd van en...en het aangebreek   -   én die Bybel én die wetenskap   -   as moderne geloofs-  en lewensrigsnoer. Die Bybel-plus, of Christus-plus, is 'n tipies moderne benadering tot die oplossing van knellende lewensvrae, ook oor gay-troues.

Die moderne en...en-benadering tot die Bybel verlaag die gesagstatus daarvan vanaf volkome soewereiniteit na onderhorig afhanklike susereiniteit. Hierdie paradigmaskuif oor Bybelse soewereiniteit, en die respektering daarvan, hou implikasies in vir ons voortgesette geloof daarin asook ons -besluite.

Die wetenskaplike kennis van die geloofsmondige en -geëmansipeerde mens moet nou tot die redding kom van die onselfgenoegsame Woord van God. Pragmatiese meerdimensionaliteit is 'n voorbeeld hiervan wat die Bybelse veroordeling van 'n homoseksuele lewe in die voue van mooiklinkende begrippe en wetenskaplik-verdienstelik verworwe kennis wil verberg.

Pitout is korrek wanneer hy sê: "Medegelowiges kan kies om slegs vanuit die Bybel eendimensioneel oor die gay-kwessie te besin...". Teenoor sy "pragmatiese beginsel" kom vir my te staan die "Sola Scriptura"-beginsel   -   slegs God se soewereine Woord en niks anders nie.

Ek skaar my by Magda van Despatch (DB,15.08;19.08) van wie Pitout sê: "Jou uitgangspunt is skynbaar slegs Bybelgefundeerd, en dit is jou goeie geloofsreg..." Wat Pitout glo, is eweneens sy goeie geloofsreg. Die gemene deler tussen Pitout, Magda en myself, is die aanvaarding van verantwoordelikheid vir ons elkeen se geloofskeuse.               (ngn)