Gebrekkige perspektief op wit Afrikaners

Frans Nel (DB,22.04) en Michael Pickstone-Taylor (DB,26.04) se beskuldiging van wit Afrikaners as alleenoorsaak van die rasseproblematiek in Suid-Afrika getuig van verregaande historiese onjuistheid. Elke saak het twee, en dikwels meer, kante  -  dié een ook.

Dit ontbreek dié skrywers aan 'n realistiese oop-gemoed historiese perspektief op die komplekse historiese ontwikkeling van ons land. Wit Afrikaners, teenoor wie hulle so venynig beskuldigend staan, het beslis nie sedert 1652 tot 1994 deurlopend oor die totale politieke en staatkundige gesag en mag beskik om daarmee almal te kon dikteer nie.

Wat leer ons uit histories opeenvolgende tydsgeeste (zeitgeists) waardeur mense- , rasse- en volkereverhoudinge hier te lande beïnvloed en gevorm is, tydsgeeste wat onderskeidelik kolonialisme, Britse Imperialisme, Afrikaner-nasionalisme en internasionale kommunisme gedryf het, asook, kontemporêr, sosialisties georiënteerde Afrika-nasionalisme dryf?

Kan wit Afrikaners verantwoordelik gehou word vir die opeenvolging van dié tydsgeeste en die invloed van elkeen daarvan op ons nasionale ontwikkeling? Beslis nie! Tog kies Nel en Pickstone-Taylor 'n gerieflik ongeoorloofde "snit" uit dié histories tydgeestelike spektrum   -   Afrikaner-nasionalisme   -   en fokus met oogklappe alleenlik daarop.

Kom ons verwyder die oogklappe wat lei tot 'n gebrekkige perspektief op die volledige historiese werklikheid, en kom ons staak ook om mense te wil voorskryf oor wie skuldig is en verskoning moet vra.

Indien wel humor, is dit galgehumor

Ek lees iets van 'n sinisme in Piet Matipa se aanvangsin: "Ek haat wittes" (sónder enige interpretasiekonteks), in sy "Van Alle Kante"-bydrae : "Die tyd van die wittes is nou vir altyd verby" (DB,13.04). As swart persoon sal hy deeglik bewus wees dat sy ongekwalifiseerde verwysing na "wittes" vertolk sal word as wit mense in ons sensitiewe rasseklimaat met sy sterk anti-wit sentiment.

Met hierdie onmiddellike, dog voorlopige, ingesteldheid lees ek dan ook sy geskrif net om algaande te besef dat hy "wittes" metafories gebruik. Hy vergelyk mense met yskaste   -   wit mense met wit yskaste.

Hy borduur sinspelend rondom dié wit yskasmetafoor   -   die slegste van alle yskaste   -   op 'n wyse wat dit net té opvallend maak om mis te kyk dat dit in presiese ooreenstemming is met die swart siening van wittes.

Hy verwerp wit, omhels swart, en kies uiteindelik die rooi yskas. Interessant dat dié kleure ook dien as simbole van ras en ideologie. Sy geringagtende negatiewe beskrywing van wit yskaste pas die huidige situasie van wittes in Suid-Afrika.

Matipa se yskasmetafoor is as't ware 'n masker waaragter hy as slim woord(kul)kunstenaar skuil. Moet sy skrywe as satiries-komies en humoristies beoordeel word? Skynbaar is dit wel politiek korrek.

Sal "Van Alle Kante" ook 'n skrywe van my publiseer waarin ek miere tot metaforiese simbool van mense maak en dan sê ek haat swartes en verkies rooies of wittes   -   soos wat Matipa doen?

Ek tipeer dié Matipa-skrywe as galgehumor.      (ngn)

Gaan ook Zuma in sy eie swaard val?

Dit ontbreek nie aan analoë historiese figure, magsugtig en gierig, en pres.Zuma nie.

Soos koning Nebukadnesar, streef ook Zuma na 'n kop van goud, dog hy het reeds afwaarts deur die fases van silwer, brons en yster getuimel na voete van klei. Koning Midas se droomverwerkliking, om alles wat hy aanraak in goud te laat verander, het hom   -   tot sy bittere spyt   -   sy kosbare dogtertjie ontneem. Zuma se hebsug het hom van talle ondersteuners vervreem. Toon hy enigsins spyt, of stoomroller hy voort in egoïstiese eiebelang ten koste van ons landsburgers? Keiser Nero speel viool terwyl Rome brand. Terwyl Zuma in die parlement staan en giggel, word mense vermoor teen 'n gemiddelde van 51 per dag.

Onder die voorbladopskrif: "God staan by ANC" (DB,19.03.09), sê Zuma: "Wie op dees aarde kan teen ons wees as God aan ons kant is?", en: "Kerkleiers (van Mafikeng) het...beloof om die ANC se boodskap met dieselfde ywer te versprei as waarmee hulle God se Woord verkondig." God, Zuma en die ANC in dieselfde asem?

Zuma, en die ANC, begaan 'n oordeelsfout oor God. Daarin, weer, lê 'n analoë parallel tussen koning Saul   -   wat in sy eie swaard geval het   -   en Zuma opgesluit. Gaan ook Zuma uiteindelik in sy eie swaard val?