Henry Jeffreys se artikel, "Moenie 'n smeulende rassevlam suurstof gee" (DB,03.03.2008), het betrekking. Hierin beweer hy "...die reënboognasie draai om versoening...die fondament...(vir) die ideaal van nie-rassigheid...(in) 'n samelewing waarin etnofascisme...geen plek het nie...(en) die taal van die vryheidstryd...'an injury to one is an injury to all', die slagspreuk bly en om "kartetse te vuur na 'hulle'...die amorfe wittes" in belang van "versoening en nie-rassigheid...ons historiese missie" is.
As, waarskynlik, gestereotipeerde "etnofascis" en "amorfe witte", moet ek ruiterlik erken dat ek nie die vaagste benul het waarvan mense praat wanneer hulle van nie-rassigheid praat nie. Soms wonder ek of hulle sélf weet waarvan hulle praat.
Dit is egter so dat die betekenis van 'n woord of begrip deur die konteks waarbinne dit gebruik word, bepaal word. Die begrip demokrasie verkry telkens 'n partikuliere betekenis binne 'n liberale, sosialistiese, kommunistiese of Christelike konteks. Ek veronderstel dat dit ook die geval is met die begrip "nie-rassigheid".
Ek kan egter alleen dié abstrakte konstruk begin verstaan indien die etimologie daarvan eers verduidelik is ; die besondere konteks waarbinne dit opereer, omlynd afgegrens is, met ander woorde wat dit alles in- en wat dit alles uitsluit ; 'n duidelike omskrywing of definisie daarvan gegee is ; die kontekstuele spelreëls waarvolgens die kontekstueel-spesifieke nie-rassigheidspel gespeel word, bekend gemaak word ; die onderliggende aannames waarop nie-rassigheid berus, asook die mens- en wêreldbeskouing waardeur nie-rassigheid onderlê word.
Sonder dat daar vooraf ooreengekom is met, en sonder die verskaffing en algemene bekendstelling van hierdie kontekstueel-spesifieke denkinstrumente aan gemeenskaplike taalgebruikers oor nie-rassigheid - wat benodig word vir 'n ondubbelsinnige en eenderse vertolking daarvan deur almal - gaan elkeen sy eie interpretasielaboratorium binne om dáár 'n eie nie-rassigheidsgogga te ontwerp ; met rampspoedige gevolge.
Vanweë die abstraktheid van dié begrip flous ons ons self deur te dink dat ons almal van presies dieselfde ding praat, terwyl dit beslis nié so is nie. Die ongekwalifiseerde, en dus onverantwoordelike, gebruik van die begrip nie-rassigheid, skep spanning wat rasse-sensitiwiteit net verder verhoog.
Diegene wat dié begrip onnadenkend gebruik, óf op grond van die valse aanname dat almal van ons presies wéét wat daarmee gesê word, staan skuldig aan juis dit wat Jeffreys bepleit : om, voorkomend, nie aan " 'n smeulende rassevlam (verdere) suurstof (te) gee (nie)".
Hierdie artikel is dus 'n mooi voorbeeld van hoe om iemand ánders agter die deur te soek, maar om jouself (Jeffreys) daar te betrap. Jeffreys is dit derhalwe aan lesers verskuldig om die nie-rassigheidsbegrip sónder versuim, en spanning-ontlontend, te verduidelik sodat ons álmal sal weet presies wát hy daarmee bedoel.
No comments:
Post a Comment