C.J.Langenhoven, ook bekend vir sy wysheidspreuke, het gesê : "Aan 'n nuwe wa kan ons sien of dit 'n goeie skilder was ; aan 'n ou wa of dit 'n goeie wamaker was." Met hierdie wa-beeld, analoog aan die Afrikanervolk, kan Stef Delport se opmerking - dat ek sowel as "ander briefskrywers hulle vasgeverf het" - in sy brief, "Afrikaner nie meer organiese geheel" (DB,10.09.2008), beter begryp word.
Dit lyk asof Delport self ook fluks aan't verf is met die teenswoordige transformasiekwas ten einde die bestaande verflaag op die volkswa onherkenbaar te bedek. Van dié twee vakmanne, wamaker en skilder, is die wamaker (volk) vir my 'n hoër prioriteit as die skilder (getransformeerde voorkoms), en wie van die wamaker of verwer se handewerk gaan die toets van die tyd die beste deurstaan?
Iets besonder aktueel het uitgekristalliseer, en dit is dat daar nié net 'n enkele Afrikanertipe bestaan nie, maar inderdaad 'n tipologie van Afrikaners, waarvan die volksgeoriënteerde Afrikaner net één so 'n tipe verteenwoordig.
Heg die deursnee-Afrikaner dan géén erg meer aan 'n gemeenskaplike volks- en lotsverbondenheid nie? Het die transformasiedolk die volkshart reeds dermate binnegedring dat niks meer eie as kosbaar genoeg geag word om vir die nageslag te bewaar nie?
Indien laasgenoemde wel die geval is, het ons aan die einde van ons volkspad gekom. In 'n multikulturele samelewing, wat die volksgedagte verwerp, word 'n volk uiteindelik gereduseer tot die blote status van 'n kultuurgemeenskap, synde een van vele, om uiteindelik te verdwyn. Is dít ons ideaal?
No comments:
Post a Comment