Monday 2 March 2009

Taaldifferensiasie erken wese van mens

Dawie se artikel, "US se taalbesluit bring dié uitdagings" (DB,28.02.2009), verwys.

Sy volgende opmerkings dien as vertrekpunt: "PMO (parallelmedium-onderrig) behels...afsonderlike onderrig in Afrikaans en Engels...(en) Doeltreffende kennisoordrag is tog die eerste vereiste vir akademiese uitmuntendheid."

Indien ons almal sou saamstem dat "akademiese uitmuntendheid" resulteer as gevolg van "doeltreffende kennisoordrag", dan plaas dit die kwessie van "afsonderlike onderrig in Afrikaans en Engels", buite die bereik van ideologiese taalaggressie.

Die opvoedkundig-onderwyskundige verantwoordbaarheid van "afsonderlike onderrig in Afrikaans en Engels"   -   indien ons daaronder "moedertaalonderrig" verstaan, en soos ook wêreldwyd deur UNESCO gepropageer   -   moet net nie deur verpolitisering en/of akademiese laksheid gekelder word nie.

Volgens Dawie moet die US (Universiteit van Stellenbosch) besin oor "die koste van PMO", want "tweetaligheid is duur", en PMO mag nié navorsing   -   waardeur uitmuntendheid bevorder word   -   teenwerk nie. Hy sien ook swarigheid dat "kulturele kruisbestuiwing...in die slag sal bly".

Maksimale potensiaalontwikkeling, deur middel van taalgedifferensieerde (lees:moedertaal) onderrig, en navorsing behoort mekaar beslis nié teen te werk nie, maar eerder aanvullend en ondersteunend tot mekaar te staan.

Kruisgesubsidieerde navorsingsgegenereerde fondse behoort gedeeltelik teruggeploeg te word in taalgedifferensieerde onderrig as die "gans wat die goue eier lê" waarby navorsing ongetwyfeld baat. Langs dié weg ontstaan 'n interafhanklike wisselwerking tussen belegging in taalgedifferensieerde onderrig en fondsgenererende navorsingsuitsette.

In ons ANC-geteisterde, taalimperialistiese samelewing is taaldifferensiasie, binne tersiêre konteks, wenslik én haalbaar. Taaldifferensiasie erken én respekteer die wese van die student as méns, dít waarop elkeen regmatiglik aanspraak kán maak volgens sy/haar grondwetlike regte.

Of  "kulturele kruisbestuiwing" wel 'n eerste-orde uitset van 'n demokratiese en intellektueel-gedrewe tersiêre instelling behoort te wees, is debatteerbaar. Die vraag is of dit nie eerder 'n natuurlike "newe-produk" behoort te wees   -   soos buite-voorlesinglokaalse informele vergestalting in ongedwonge, spontaan-vrywillige menseverhoudings   -   binne 'n stabiele kampusomgewing nie.                           (ngn)

No comments:

Post a Comment