Gedurende die noordelike somer van 2012 kuier ek en my vrou by ons twee seuns in Engeland. Een oggend op pad na sy werk, vergesel ons jongste ons na die British Museum met die reëling dat ons skoondogter ons ná die museumbesoek by Covent Garden sal ontmoet en, in haar etensuur, ons sal vergesel na die Tower of London waar die Britse Kroonjuwele bewaar word.
Tussen dié twee besoeke verpoos ons by 'n opelug kafee by Covent Garden terwyl ons op ons skoondogter wag. Die beskikbare sitplekke is feitlik almal beset, dog by ons tafel nog sitplek vir twee. 'n Hoflike Engelsman vra of hy by ons kon sit en ons raak aan die gesels. My vrou, verveeld van ons geselskap, gaan luister na die musiek en sang van opelug-kunstenaars daar naby.
Die Engelsman toon groot belangstelling in SA en vra uit na toestande in die land, veral ná die bewindsoorname van die ANC. Dit is duidelik dat hy, as vreemdeling vir my, baie objektief en neutraal staan teenoor die na-1994 ontwikkelinge in SA, dog hy merk betekenisvol op dat hy die nuus volg en die indruk verkry dat dinge in SA nie verloop volgens ANC-voorverkiesingsbeloftes nie, en dat daar sterk aanduidings van geleidelike verval en agteruitgang voorkom. Hieromtrent moes ek hom gelyk gee.
By latere nadenke oor ons gesprek, plaas ek myself in die hipotetiese posisie as sou ek 'n lojale ANC-ondersteuner wees en hy my sou vra waarom ek by herhaling bly stem vir die ANC - en só volgehou bydra tot agteruitgang - terwyl ek wéét dat dié party nie al die mense van SA se belange dien nie, maar veel eerder dié van die party en sy partyleiers? Hoe beantwoord ek dié hipotetiese vraag?
No comments:
Post a Comment