Sepie gekaap vir propagandadoeleindes

Om oor die rassegrens te soen of nie, is opnuut die vraag. Die slinkse ANC-SABC benut tans op meesterlike wyse die hewige reaksie van 1985 wat die Sandra Prinsloo/John Kani-soen by wittes uitgelok het en waaromtrent Kani soos volg, korrek, opgemerk het: "...dit is nie my mense wat 'n probleem gaan hê nie. Dis haar mense" (DB,26.03).

Die subtiele invloed en beheer van die ANC-SABC oor die inhoud en rigting wat 7de Laan in die jongste tyd inslaan, word onmiskenbaar duidelik vir eie bevoordelende propagandadoeleindes aangewend. Antisiperende 'n soortgelyke reaksie by wittes as dié van 1985, word die Bernard/Nandi-soen (DB,30.03) aangewend vir geen ander doel as om daarmee in die openbaar onomwonde te probeer bewys dat wittes rassisties is nie. 

In 'n verdere beklemtoning van die wit rassisme-aanklag, én met die doel om wittes onderling te probeer verdeel, beskuldig (wit) Bernard sélf ook sy (wit) ma van rassisme. Sodoende word die ma tot simbool van wit rassisme gemaak. Is die motief vir dié voorstelling nie ook self 'n blyk van rassisme nie? Dit is beslis geen "storm in 'n glas water" nie, maar bydraend tot die verdere openbaar verdagmakende rasetikettering van wittes.

'n Sepie wat sedert 2 000 ingestel was op gesinsvermaak, is egter deur die ANC-SABC gekaap en word nou, breinspoelend, vir propagandadoeleindes aangewend. Dit is laakbaar en onverantwoordelik om rasseverhoudings verder te vertroebel in 'n reeds oorverhitte rassensitiewe klimaat

So, is politieke korrektheid demokraties?

Volgens Wikipedia is politieke korrektheid (pol.kor.) 'n term vir versigtige taalgebruik en die vermyding van politiek gevoelige onderwerpe. Begrippe soos ras, geslag, godsdiens en seksuele oriëntasie word deur selfsensuur "gefilter" ten einde niemand te benadeel nie.

Pol.kor. behels 'n konseptuele (woordeskat) transformasie. Die noue verweefdheid van taal, denke en bewussyn beskik oor die potensiaal dat taaltransformasie ook tot 'n denk-  en bewussynstransformasie kan lei, en benut kan word vir die "heropvoeding" van die samelewing waarvolgens denk-  en spraakvryheid inperkend van burgers ontneem kan word.

Denk-  en meningsuitings wat nie die spelreëls van pol.kor. nakom nie, is onwelkom in openbare debatte en die media, en loop gevaar van veroordeling. Voorbeeld: bedreigde Europese burgers, soos in Nederland en Duitsland   -   wat openlik krities van EU-leiers verskil oor die hantering van honderde duisende instromende vreemdelinge   -   word beskuldig van rassisme, fascisme en nazisme (nie-pol.kor. etikette) as synde die werklike moeilikheidmakers te wees.

Wim van Schaik, 'n Nederlander, skryf soos volg oor die vestiging van 'n "politiek korrekte diktatuur" waarin hy die volgende fases onderskei: 1.indoktrinasie, 2. morele selfkontrole en  -sensuur, 3. terreur soos allerlei beskuldigings, doodwensing en fisieke geweld, en 4. institusionalisering van pol.kor. deur wetgewing wat alle vorme van kritiek verbied   -   dus denk-  en spraakontneming.

Twee slotvrae: So, is pol.kor.demokraties, en waar staan ons demokratiese SA ten opsigte van pol.kor?

Blameer ANC-skooltaalbeleid; nié Afrikaans

Die artikel: "Engels is g'n wonderkuur" (DB,17.03), is een van die mees akkurate in die heersende universiteitstaaldebat. Daarin sê prof. Du Plessis: "Anglomaniese aktiviste...hou Engels voor as die gelykmakende oplossing om ongelykhede in tersiêre onderwys uit te wis."

Ongelykhede word op 'n bedrieglike wyse aan apartheid, rassisme en wit bevoorregting toegeskryf. Du Plessis sê dat: "die huidige vlaag van Engelsbesetenheid...(en) verwydering van Afrikaans ...ons aandag van 'n groter nasionale krisis aflei...(die) onderprestasie van (veral swart) skoolgaandes." Swart leerders wat op skool in Engels onderrig word, is aan die einde van die sekondêre skoolfase "minstens vyf jaar agter hul 'bevoorregte' eweknieë" wat in hul moedertaal   -   Afrikaans of Engels   -   onderrig ontvang het.

Die funksionele ongeletterdheid onder swart leerlinge is ontstellend hoog. "Universiteite 'erf' dus hierdie sistemiese ongelykheid" waarvoor die ANC met sy "belemmerende rol van Engels as voertaal in swart skole", te blameer is. Vir kognitiewe ontwikkeling is die moedertaal onontbeerlik, nie-moedertaal-onderrig lei tot katastrofiese gevolge en hoë onbekostigbare druipsyfer.  Du Plessis sê: "tersiêre onderrig staan en val ... by kognitiewe vaardigheid (benodig) ... om tekste analities te kan lees."

Omdat hulle "nie op gelyke voet kan meeding met Afrikaanse en Engelse studente nie... raak swart studente gefrustreerd (en) ... kanaliseer hulle hierdie frustrasie na Afrikaners en 'blanke bevoorrregting' ". Du Plessis sê: "die verwydering van Afrikaans verander nie 'n duit aan die onderprestasie van swart studente nie (en) ... die slegs-Engelsbeleid vererger dié benarde situasie."

Volgens Du Plessis skep die "slegs-Engels-veldtog...valse verwagtinge by swart studente en mislei hulle om te glo dat die verwydering van Afrikaans hulle gaan help (en is) so 'n veldtog eintlik immoreel". Dit alles is die gevolg van "ideologiese verblinding". Afrikaans is daarom nié te blameer vir die huidige taalkrisis nie; die ANC-skooltaalbeleid wel.               (ngn)

Taalproblematiek verg soepelheid van denke

De Lange se reaksie (DB,15.03) op my skrywe (DB,12.03) het betrekking. Ons verskil oor die behoud (ek), óf prysgawe (sy), van Afrikaans op universiteit. Sy noem haar taalprysgawe " 'n onselfsugtige taaluitkyk"; diegene wat verskil, is "selfsugtig".

De Lange sê: "dit (is) ons Christelike plig om op te hou om selfsugtig ten koste van ons oorgrote meerderheid studente" te wees. Los gerus dié onvanpaste kwasie-vroom "christelikheid"   -   wat Afrikaans van sy grondwetlike taalregte wil beroof   -   om daarmee 'n bedenklike taalstandpunt te probeer regverdig. Sê die Bybel ons moet ons taal selfvernietigend prysgee? Waar is die bewyse vir die kwaadwillige bewering dat Afrikaans "ten koste van ons oorgrote meerderheid studente" behoue moet bly?

Volgens De Lange het sy "klasgegee"; maar was dit aan 'n universiteit? Beskik sy oor selfdeurleefde ervaring daarvan? Ek het wel. Saam met studente en kollegas het ek self die uitwerking van psigiese teistering, wat die verwerping van jou taal en die afdwinging van Engels tot gevolg het, ervaar. In vele gevalle het dit tot depressie en die gebruik van anti-depressante gelei. Het De Lange dit deurgemaak?

Natuurlik kan De Lange ook geen waarborg bied dat, met die volslae verengelsing van die tersiêre onderwyskonteks, anglisering nie ook mettertyd   -   met 'n domino-effek   -   na die sekondêre, primêre én voorskoolse onderwyskontekste sal oorspoel nie.

Vir De Lange is "Engels as tersiêre onderrigtaal...'n aanvaarbare middeweg." Vanwaar dié "middeweg"? Middeweg impliseer 'n tussenin posisie tussen ander potensiële opsies. Van sulke opsies sprak sy geen sprook nie. Wyer oplossingsoekende opsies ontbreek by haar.

Groter soepelheid van denke is nodig vir dié taalproblematiek; nie 'n gefikseerde denkverstardheid nie. Die toepassingsmoontlikhede van die elektronika is een so 'n opsie ter oorweging vir taaldoeleindes. Voorbeeld: met 'n persoonlike blog beskikkende oor 103 vertalingsopsies word my skrywes wêreldwyd gelees. Die voorheen onmoontlike is vandag moontlik. Dit geld ook die posisie van Afrikaans op universiteit.               (ngn)

Sepie misbruik vir sosiale transformasie

Lesers het die afgelope tyd laat blyk dat hulle aan die einde van hul 7de Laan-kykerspad gekom het. Wat ook al die rede(s) daarvoor, Rapport het 'n tyd gelede berig dat die SAUK se nuwe opdraggewende redakteur baie spesifieke vereistes vir die nuwe 7de Laan-seisoen gestel het, soos, byvoorbeeld, dat dit meer Engels sowel as inheemse tale moet akkommodeer, 'n meer getransformeerde storielyn, en veranderinge aan die kreatiewe span.

7de Laan word tans, as deel van die ANC se nasionaal-sosialistiese ingenieursprogram (social engineering program), doelbewus deur die SABC as sosiale transformasie-instrument misbruik. Dit vind weerspieëling in die vermindering van wit akteurs, beëindiging van eksklusiewe Afrikaans, die tipes roltoekenning aan wittes, en soms ook die instelling van 'n ouderdomsperk vir kinders.

Van die nagenoeg 92 spelers wat sedert 2 000 rolle in dié sepie vertolk het, was ongeveer twee-derdes wit. Van die nagenoeg 23 spelers tans is slegs die helfte nog wit. Ook moes ruimte gemaak word vir Engels en die Afrikatale.

Baie opvallend veral is die hoogsverdagte roltoekenning aan wit akteurs: aartsskelm Gita, wraaksugtige Natalie, bedenklike Oubaas, eksentrieke Hilda, huweliksverwoestende Altie, aggressiewe wit gevangene wat Xander aanrand, moordenaar(s) van Herman en sy seun, Willem se buite-egtelike verhouding met Felicity, inhalig onderduimse Ty, en Willem se sielsieke vriendin wat hul gesamentlike selfdood wou uitvoer. Daarteenoor is sterk karakters dié van Charmaine, Neville (voortgesette nadoodse modelinvloed) en Xander. 

Kan dié voorstelling van wittes, in alle billikheid en regverdigheid, gesien word as 'n werklikheidsgetroue weerspieëling van ons multikulturele samelewing? En dít word, ironies, vir kykers opgedis as gesinsvermakende kykgenot. Kan diegene, wie se geduld met dié misbruikte getransformeerde sepie op is, daarvoor verkwalik word?               (ngn)

Beveg defaitistiese taalkapitulering

Afrikaners bevind hulself in 'n morbied neerdrukkende tyd en omgewing, gekenmerk deur aanvalle op verskeie fronte; waaronder ook die Afrikaanse taalfront. Ons taal is in 'n intens verskerpte oorlewingstryd gewikkel wat reeds vir twee eeue duur sedert die Britse besetting van die Kaap in 1806.

Hein van Kabeljous vra: "Sal dit regtig so 'n ramp wees indien almal in Engels onderrig ontvang?" (DB,07.03). Ja, Hein, beslis meer as 'n ramp; 'n tragedie. Vroeër reeds vra Duifie de Lange (DB,01.03): "Is ons Afrikaners te onnosel om in Engels te studeer?" Nee, Duifie, onnosel is Afrikaners beslis nie. In teenstelling met Engelssprekendes is die meeste taalhandhawende Afrikaanssprekendes goed tweetalig. Luister dus goed, dan mag jy dalk tot die insig kom aan watter kant van die taaldraad die werklike "onnoseles" (jou woord) is.

In 'n gesprek met 'n swart kollega oor die meriete van taal, sê hy hy het sy taal met moedersmelk ingekry. 'n Pragtige beeld, dog geldende vir alle taalgroepe. Die vraag is net aan skrywers, soos Hein en Duifie, óf ons vandag wel nog ons taalmoeder respekteer.

Hein en Duifie se vrae getuig van 'n inherente gees van defaitistiese taalkapitulasie. Dit laat ons wonder oor hoeveel soortgelyke defaitistiese stemme daar nog onder Afrikaanse moedertaalsprekers mag wees.

Nee, Afrikaans is en bly ons pêrel van groot waarde, kosbaar om te bewaar vir die nageslag. Ons durf dit nie voor die swyne werp nie, maar voortgeset bly verdedig. Beveg daarom taalkapitulasie, hetsy druk van buite óf van binne 'n taalvyandige omgewing.

Voorbladopskrif maak DA-kandidaat verdag

Die woordkeuse in die voorbladopskrif: "Huurrekeninge besteel : DA-man se vrou 8 jaar tronk toe" (DB,04.03), wek erg ongemaklike vrae. Die aanvoeling is dat dié opskrif van swak oordeel getuig.

Waarom aan die eggenoot van die gevonnisde vrou pertinente prominensie as "DA-raadslid van Despatch" verleen terwyl daar in dieselfde koerantuitgawe berigte verskyn wat ewe goed die voorblad kon haal? Waarom "DA-man se vrou" uitlig en beklemtoon? Daar moet tog 'n rede(s) daarvoor wees.

Wat het die eggenoot se politieke affiliasie met sy vrou se oortreding te doen? Maak dié pertinente assosiasie van die "DA-man" met sy vrou se skuldigbevinding en vonnis van agt jaar tronkstraf nie sy integriteit en geskiktheid as DA-kandidaat in die eerskomende plaaslike verkiesings op subtiele wyse verdag nie?

Wat is die moontlikheid dat die partyleiding, vanweë die druk van dié negatiewe openbare beeldskepping, die geskiktheid van sy kandidatuurskap in heroorweging kan neem? Indien wel, bestaan daar enige regsgronde waarvolgens hy teen dié openbare beeldskepping deur die media beswaar kan maak?

Met dié berigopskrif en die negatief verdagmakende vertolkingsimplikasies daarvan, stel "Die Burger" sy lesers teleur. Jarelange lojale lesers het nie waardering vir hierdie soort beriggewing nie.

De Lange toon gebrek aan perspektief

Oor alle eeue heen moes mense nog altyd dinge en gebeure in hul omgewing vertolk het, vanaf die eenvoudigste tot die mees komplekse. Ook die verlede is voortdurend onderhewig aan vertolking en hervertolking.

By die lees van Duifie de Lange (DB,01.03) se brief waarin sy sê: "Dit is arrogant om 20 jaar (later)...steeds daarop aan te dring dat universiteite Afrikaans moet wees...Afrikaners te onnosel om in Engels te studeer?... tyd dat ons Afrikaners volwasse raak...as ek van 'n ander bevolkingsgroep was, sou ek ook...die Afrikaners met alles in my gehaat het", is dit duidelik dat dié opmerkings haar uiters aanvegbare vertolkingsuitsprake oor die Afrikanerverlede verteenwoordig.

Wat my betref, word haar vertolking gekenmerk deur 'n totale gebrek aan objektiwiteit, billikheid, historiese balans,onbevooroordeeldheid en gebrek aan perspektief op die verlede. Probeer sy iemand hiermee ter wille wees, veral met haar sterk suggestie van haat vir Afrikaners, simpatiserende met Afrikanervyandiggesindes?

Tyd is dinamies en omstandighede verander. Vroeër geldende maatstawwe geld nie meer vandag nie. Om veranderde maatstawwe wat vandag geld op die verlede toe te pas, getuig van onkunde, perspektiefloosheid en/of moedswilligheid. Ek meen De Lange maak haar juis hieraan skuldig deur verlede-omstandighede volgens hede-maatstawwe te beoordeel. Dit getuig van onverantwoordelike en goedkoop, dog gevaarlike, sensasiesoeke.

Die nodige ruimte ontbreek om De Lange se onwaar stelling van Afrikaner-selfsug te weerlê.        (ngn)