Laat honger 'n mens jou respek verloor?

Byna 43 jaar gelede verloor ons ons eersteling vanweë nalatigheid van die hospitaalpersoneel. Geen eis of geldelike vergoeding sou vir dié traumatiese verlies kon vergoed nie. Sedertdien besoek ons die graffie met gereelde tussenposes. Die kers-  en nuwejaarseisoen is ook geleentheid daarvoor. 

Weerskante van die wit marmerbogie was daar blompotjies; onder die bogie self, 'n engelbeeldjie. Eers is die blomhouers; daarna die engeltjie verwyder (eufemisme vir steel). Aangrensend aan die begraafplaas is 'n bruin woonbuurt. Tot onlangs was dit 'n deurstaproete na dié woonbuurt. Onlangs is 'n hoë muur opgerig en, volgens hoorsê, twee kameras aangebring.

Tydens ons besoek van 'n dag of twee gelede sien ons hulle   -   toegerus met grawe, besems en water   -   sit in die skadu van 'n boom. Pas aangekom by die graffie, is twee van hulle onmiddellik by en begin, ongevraag, die graffie op 'n soliede blad, "skoonmaak".

Met groot moeite kry ek hulle so ver om hul werk te staak. Ek wys hulle op die doel van ons besoek: om in stilte, en sonder steurende inmenging, 'n paar minute van respekbetoning daar deur te bring.

Duidelik ingestel op die verdien van 'n fooi, was daar geen respek vir ons grafbesoek nie. Met versteurde gemoed en bedorwe besoek, laat ons blomme sonder om te vertoef. Ek stop hulle egter 'n paar Rand in die hand, want, is dit dalk werkloosheid en honger wat jouself, op 'n respeklose wyse, laat opdring aan ander?

Leer kind kersgeskenk-simboliek verstaan

Ons gee ons twee "plaaslike" kleinkinders (drie oorsee)   -   vyf en tien jaar onderskeidelik   -   die geleentheid om, beurtsgewys, tydens besoeke die tafelgebed te doen as deel van die noodsaaklik kinderlike leergebeure. Kom dit egter aan op kersliedere, sing hulle vir ons "Jingle Bells", "Rudolph the red nosed reindeer" en "We wish you a merry Christmas".

Dit is die liedjieskat wat, by gebrek aan voldoende blootstelling aan gepaste kersmusiek en  -sang, die sekulêre wêreld ons kinders graag met kersfees leer. Daar vind 'n toenemende klemverskuiwing plaas vanaf 'n toegewydheid aan die Kind in die krip na die simbole van kersvader, -bome en  -geskenke.

Waarheen, uiteindelik, lei dié toenemend getransformeerde kersfeesgees ons weerloos onskuldige jong kinders? William Booth bied 'n antwoord op dié vraag: "In answer to your inquiry, I consider that the chief dangers which confront the coming century will be religion without the Holy Ghost, Christianity without Christ, forgiveness without repentence, salvation without regeneration, politics without God, and heaven without hell"   -   so ook kersfees sonder Christus.

Leer kinders, in die ware kersfeesgees, dat ons geskenke aan mekaar bloot simbole ter herinnering is van die transendente God se geskenk aan ons, Sy seun, wat, almal wat Hom aanneem, vryspreek en die ewige lewe skenk   -   die heel kosbaarste geskenk wat die sterflike mens ooit kan ontvang.

Geloftedag se Afrikaner hou koers-bakens

Geluk, en baie dankie, aan die Geloftefeeskomitee van Despatch vir 'n baie geslaagde aanbiedingsprogram van dié jaarlikse volksfees. Hulle het daarin geslaag om, in die persoon van dr.Danie Langner, uitvoerende hoof van die FAK en spreker van formaat, hom vir die hou van die feesrede sowel as die Geloftediens te bekom.

Visueel toeligtend, het Langner tien hou koers-bakens aan feesgangers voorgehou. Piet Retief se manifes waarin die Afrikanerkarakter reeds na vore kom. Andries Pretorius as simbool van 'n vrye en onafhanklike volksbestaan. Thaba N'Chu waar die Trekkers se demokratiese ingesteldheid beslag gekry het. Hoewel vreedsaam ingestel, sou hulle by Vegkop verdedig dit wat vir hulle kosbaar was.

Die trek oor die Drakensberge na Natal simboliseer die skeiding tussen die verlede en 'n nuwe toekoms. Goeie verhoudinge was die grondslag vir grondonderhandelinge   -   allermins grondroof! 'n Versorgende gemeenskap kristalliseer na die Retief-  en daaropvolgende moorde. Bloedrivier vertel van 'n afhanklikheid van God   -    'n "kyk-op-en-vertel". Anna Steenkamp plant akkerboomsade van Wellington by Groenvlei, Lindley   -   "plant-met-geloof". Voorgeslagspore word bevestig, dog trap ook nuwe spore.

Indien volkse Afrikaners vandag binne die polities-korrekte nasionale landskap na medevolksgenote soek en kwalik meer kan vind, is 'n Geloftefees die plek waar diesulkes nog te vinde is. By hulle is daar nog 'n identiteitstrots en strewe na 'n  -behoud, verweef in 'n lotsverbonde behorendheid, te vind.

Ondersoek psige vir taallojaliteit

Leopold Scholtz (DB,03.12) en Heindrich Wyngaard (DB,08.12)  skryf oor bruin mense wat nie, volgens verwagting, Afrikaans heelhartig ondersteun nie. Beide bied redes, en oplossings   -   boetedoening (Scholtz) en materiële kompensasie (Wyngaard)   -   daarvoor aan. Die vraag is óf hulle die primêre, of dalk eerder sekondêre, redes identifiseer.

Tesame met ons denke, intellektuele en skeppende vermoëns, psigiese vitaliteit en geheue   -   en nog meer   -   is ook taal 'n funksie van ons psige wat ons in staat stel om ons fisiese omgewing, sinvol kommunikerend naas ander, tot kulturele woonplek te omskep.

Indien taal dan 'n funksie van die psige is   -   en wêreldwyd kom daar 'n menigte van tale voor   -   beteken dit dat daar ook 'n aanienlike psige-verskeidenheid moet bestaan soos uitgedruk in 'n taleverskeidenheid. Kulturele-verskeidenheid, as "produkte" van psige-verskeidenheid, bevestig die voorafgaande.

Die Engelse, Duitse, Franse en Russiese nasionale psiges, saamgestel uit relatief homogene indiwiduele psiges, weerspieël onderskeibare tale en kulture as nie-identies. Waarom sal die psiges van bruin mense en Afrikaners nie ook van mekaar verskil, en ook neerslag vind in elkeen se ingesteldheid teenoor die Afrikaanse taal nie?

Khoitaalmense het hul taal sedert 1652 geleidelik verloor en vervang met Afrikaans soos, in hoofsaak, uit Nederlands ontwikkel. Is dié plaasvervangertaal vir Khoinasate 'n tipies psigies-eie taal? Laat bruin mense self oordeel. Nie-psigies-eie verengelsing was vir die ontwakende Afrikanervolkpsige 'n rede vir die Groot Trek.

Die taaltransformasiegolf, spoelende oor SA, is essensieel grondwetlik-ontoelaatbare aggressie van ANC-kant teen nie-Engelse moedertaalsprekers. Ons taleverskeidenheid is gesetel in ons psige-verskeidenheid wat die ANC wil transformeer tot 'n enkele ANC-verknegte psige. Om, daarom, Afrikaners en bruin mense se lojaliteit teenoor Afrikaans te probeer verklaar, verg, primêr, 'n ondersoek na die nie-identiese psiges van dié twee kultuurgroepe.                     (ngn)

Dié onderwysleier verdien ons waardering

Dankie aan "By/Die Burger" (05.12) vir erkenning verleen aan die onderwyspersoonlikhede Hennie Franzsen, Khaya Matiso en George Sonkwala wat, tydens die 1994--oorgang, 'n gefragmenteerde Oos-Kaapse Onderwysdepartement moes help konsolideer tot 'n enkele departement.

Dit is met groot waardering   -   en aansienlike mate van nostalgie   -   dat ek Alvené Appollis se artikel daaromtrent gelees het. Van hierdie drie het ek mnr. Franzsen geken en by verskeie geleenthede samewerkend met hom geskakel.

Ek het Franzsen geken as 'n persoon, nie alleen aansienlik talentbegaafd met uitsonderlik dinamiese dryfkrag nie, maar ook bereid om sy kennis en ervaring vir die onderwys van alle Oos-Kaapse leerders beskikbaar te stel en passievol eerlik aan te wend; nié ter wille van aansien en gunsverwerwing by die nuwe ANC-funksionarisse nie.

Vir die doel van oorbrugging tussen teoretiese lesinglokaal en klaskamerpraktyk gedurende onderwysersopleiding, het Franzsen ontmoetingsgeleenthede tussen studente, onderwysers en skoolhoofde   -  op versoek van ons fakulteitsdepartement   -   gereël én suksesvol gefasiliteer. Hy sou geen geleentheid laat verbygaan waartydens hy kon bydra tot onderwysverbetering nie.

Ook in 'n nie-amptelike hoedanigheid het hy die kortstondig bestaande Afrikaanse Ouervereniging vir Christelike Opvoeding en Onderwys ondersteun. In 'n tyd van toenemende geloofskeptisisme, het hy nooit gehuiwer om van sy Christelike oortuigings te getuig nie.

Hy was die spreekwoordelik deernisvolle onderwys-"jintelman"; 'n vriend en raadgewer van die toegewyde leerkrag wie sy inspeksiebesoeke nooit hoef te gevrees het nie. Synde 'n gehaltemens, het hy gehalte-onderwys bevorder. Aan so 'n uitmuntende onderwysleier is ons groot dank en waardering verskuldig.

Mag US simbool van taalgeregtigheid word

'n US-studenteraadslid bepleit, teleurstellend, op TV die verengelsing van die Matiekampus. Waarom dié selektief eensydige beeldsending as sou dié student se mening verteenwoordigend van alle Afrikaanssprekende US-studente wees?

In dieselfde Afrikaans-onvriendelike trant sê André le Roux in "Maandag Aktueel" (DB,30.11) dat "Afrikaans in die breë S.A. diskoers (anglisisme!) ...nie veel wyer strek as 'n selfkwetsende bekgeveg onder wit Afrikaners nie."

Tydens 'n onderhoud met US-rektor, prof. Wim de Villiers (Matieland, Jaargang 58, 2015), is Jan-Jan Joubert op soek na "die wese van die nuwe rektorsiel". Benewens sy uitmuntende prestasies as US-student, ervaar dié rektor jarelange blootstelling aan buitelandse Engelstalige universiteite soos Oxford, Harvard en Kentucky   -   en mees onlangs ook Ikeys.

As rektor wil hy "Stellenbosch diversifiseer sodat 50% van ons studente teen 2020 swart is" (tans 38%)   -   'n optimistiese langtermynkwota dat dit slegs by 50% sal bly? Hy is "ten gunste van studente-aktivisme", en was in sy "studentejare lid van 'n groep genaamd 'Stellenbosch moet oop!' " As studenteraadslid was hy een van "vier linkses in 'n studenteraad van dertien."

Joubert bied hiermee beslis insig in dié "nuwe rektorsiel". Hy verdien egter krediet vir sy aanvaarding van die US Raad se mosie oor taalinklusiwiteit waardeur Afrikaans hopelik tot sy reg sal kom, en die US Bestuurspan se taalplan van algehele verengelsing verwerp word.

Mag die US 'n navolgenswaardige voorbeeld en nasionale simbool van taalgeregtigheid word. Laat ons vertrou dat die rewolusionêre elemente nie met vandalisering van US-eiendom sal reageer nie, maar wel grondwetlik-demokratiese volwassenheid sal openbaar.

Ook NP het universiteite onderfinansier

Onder die opskrif: "Universiteite in SA verkrummel!", berig "Beeld' van Saterdag 21 Mei 1988   -   27 jaar gelede   -   soos volg: "Universiteite 'verkrummel' as sentrums van geleerdheid terwyl 'pragtige retoriek' uit mnr.F.W.de Klerk, minister van Nasionale Opvoeding, se mond bly rol.

"Só het prof.Charles Wait, voorsitter van die Komitee van Universiteitsdosenteverenigings (KUDV), gister in Pretoria op 'n nuuskonferensie gesê. Die KUDV het...sy misnoë oor...die staat se finansiering van universiteite en krimpende salarisse van dosente uitgespreek...universiteite se probleme is volgens prof.Wait dat die staat nie sy verantwoordelikheid nakom nie."

Ek is nie in die beste posisie om dié twee universiteitsbedelings, 1988 en 2015, as "appels" akkuraat met mekaar te kan vergelyk nie, dog vir my blyk daar in beide gevalle weinig verskil te wees wat betref 'n staat wat nie sy verantwoordelikheid nakom by wyse van behoorlike befondsing nie.

Die NP-bedeling van 1988 sou internasionale sanksies, boikotte, uitgerekte grensoorlog en die bekamping van binnelandse ANC-terreuraanvalle as redes vir sy onderfinansiering kon aanvoer. Van dosente, synde een van hulle, is verwag om onderbetaling te aanvaar   -   met behoud van volgehoue partylojaliteit   -   as bydrae tot die totale aanslag teen SA.

Watter verskonings bied die ANC aan vir sy lae prioritisering van universiteite soos die NP voor hom? Onoordeelkundige implementering van die ANC-vryheidsmanifes laat duisende swak gekeurde (indien wel gekeur) studente, met onstuitbare verwagtinge, universiteite oorstroom, gekenmerk deur 'n geldverkwistend hemelhoë druipsyfer.

Sy toegee aan studente se finansieel onhaalbare eise bied die ANC   -   wat eiebelang bó SA stel   -   egter 'n gulde geleentheid om verlore aansien en vertroue by sy kiesers te herwin deur middel van dié stemkoping met belastingsbetalersgeld.

Bestry ANC-taalhegemonie deur -kongres

Die US-taalgebeure is geen geïsoleerde gebeure nie; ook nie beperk tot net die hoër-onderwyskonteks nie, maar hou implikasies in vir die breër Afrikaanse taalgemeenskap van SA. Dit verg die breeds moontlike visie op dié jongste taalbedreiging.

Reeds sedert 1806 word daar op die Afrikaanse taal, soos op 'n voëlvryverklaarde, jag gemaak, eers deur Brits-imperialistiese anglisering en nou deur sosialisme-kommunisme (s-k). Eersgenoemde kon nie ons taal vernietig nie. Ondanks grondwetlike taalregte, verjaag die ANC se s-k gevlegde sweep Afrikaans van die SA openbare taalmarkplein.

Die Afrikaanstaalwoning, met verskillende woonvertrekke waar verskeie variante van dié taal gehuisves word, behoort aan almal wat dit praat, lees en skryf. As gemeenskaplik gedeelde taal kan niemand dit eensydig opeis nie.

Elke individuele bewoner van die Afrikaanstaalhuis het 'n tweeledige plig: 'n algemene plig tot die huisgeheel, en 'n besondere plig tot die taalwoonvertrek waartoe hy behoort. Versuim een woonvertrekbewoner sy plig teenoor ons taal, ly die hele Afrikaanstaalwoning daaronder.

Waarom nie die hou van 'n Afrikaans-taalkongres oorweeg waar verteenwoordigers van al die taalwoonvertrekke gesamentlik kan besin oor 'n strategie teen die volgehoue aanslag op ons taal nie? Koördineer só al die huidige gepraat/geskryf en stel 'n lewensvatbare aksieplan saam. Solopogings gaan nie ons taalsaak dien nie; taalsolidariteit wel.

Tacitus, senator en historikusvan die Romeinse Ryk, het gesê: Die taal van die veroweraar in die mond van die verowerde is die taal van 'n slaaf. Ons durf nie Afrikaans verslawend uitlewer aan die ANC se taalhegemonie nie.

NGK gee teosentriese Skrifaanname prys

Enige bewering oor die son wat "opkom"   -   soos in "sonsopkoms'   -   berus op die misleidende geosentriese aannname dat die aarde, vas en onbeweeglik, die middelpunt van ons sonnestelsel is, die son in 'n baan daaromheen beweeg, en derhalwe kán "opkom" en "ondergaan". Dat dié uitsprake op 'n foutiewe aanname berus, is lank gelede reeds bewys.

Volgens die heliosentriese aannname oor ons sonnestelsel, is presies die teenoorgestelde waar. Die son, die vaste hemelligaam, is die middelpunt daarvan.  Dat die son dus "opkom", is blote skyn en 'n illusionêre waarneming wat in 'n bedrieglike uitspraak uitmond.

Hier is dus twee teoreties botsende aannames aangaande die verhouding tussen aarde en son. Beide aannames volg 'n prosesverloop vanaf waarneming na interpretasie na uitspraak. Uitspraakverskille is toe te skryf aan die teoretiese aanname-"bril" waardeur gekyk word.

Toegepas op die NG Kerk se jongste besluit oor selfdegeslagverhoudings (SGV's), berus ook dié uitspraak op 'n (verruilde) aanname aangaande die gesag van die Skrif. Die eeue-oue teosentries meganiese aanname   -   die Bybel is geskryf onder leiding van die Heilige Gees   -   is prysgegee in ruil vir die antroposentries organiese aanname   -   die Bybel is 'n kultuur-historiese geskrif geskryf deur mense wat "wetenskaplik" en rasioneel-krities gelees en beoordeel kan word.

Soos wat die geosentriese aanname oor die son-aardeverhouding misleidend verkeerde uitsprake oplewer, so is dit ook die geval met die antroposentries organiese "nuwe" Bybelaanname soos weerspieël in die NG Kerk se onlangse opspraakwekkende SGV-uitspraak.

'n Klassifiserende groepering van die vier aannames waarna hierbo verwys is, plaas die heliosentriese en teosentries meganiese aannames (rustende op waarheid) saam, en die geosentriese en antroposentries organiese aannames (rustende op valsheid) saam. Wat laasgenoemde betref, spreek wyse koning Salomo homself soos volg daaroor uit; Daar is 'n weg wat vir 'n mens reg lyk, maar die einde daarvan is weë van die dood (Spreuke 14:12).

Die oorwinnaar herskryf die geskiedenis

Europeërs se eeue-oue geletterdheidsvoorsprong bring mee dat hul relatief goed gedokumenteerde geskiedenis aan ons bekend is. Daarteenoor is Afrika se geskiedenis, vanweë 'n geletterdheidsagterstand en mondelinge oordrag, ongedokumenteerd en derhalwe relatief onvolledig, wat historiese uit-  en aansprake met groot onsekerheid omhul.  

Beskikbare kennis van die vroegste inheemse mense van SA, is juis deur wit ontdekkingsreisigers, jagters, sendelinge en historici gedokumenteer en nié deur die analfabetiese inheemses self nie. Vanuit dié historiese Afrika-raamwerk wil die ANC SA se geskiedenis herskryf.

In: "Geskiedenis straks verpligtend" (DB,05.11), sê die minister van basiese onderwys: "dis tyd dat geskiedenis verpligtend op skoolvlak word omdat die jeug 'hopeloos te min kennis' oor die land en sy geskiedenis het." Voorwaar lofwaardig indien dit in die skoolpraktyk verwerklik kan word, maar die onderriginhoude?

Volgens die nasionale woordvoerder oor onderwys spruit dié gedagte voort "uit vanjaar se talle voorvalle van vandalisme waarin (wit) geskiedkundige standbeelde beskadig is" sodat leerders "beter (kan) weet (as) om dit...en ander gedenkwaardighede...te beskadig."

Dit klink na tipiese ANC kulkuns-retoriek; 'n dekmantel vir die onderrig van die ANC-weergawe van SA se geskiedenis, vakinhoude wat, gemanipuleerd, sigself daartoe leen vir ideologies gedrewe propagandistiese indoktrinering vir die kweking van gebreinspoelde landsburgers.

Die ANC het aangeland waar dit nou aan homself die tipiese na-oorlogse rol toeken van: die oorwinnaar herskryf die geskiedenis   -   ANC-heroïes, dog histories totaal wanbalansig?      

(ngn)

Afrikanervoortbestaan nie verhinder nie

Max du Preez ontsien geen geleentheid waartydens hy 'n stok kan vind om wit Afrikaners mee te slaan nie. Sy artikel: " 'n Moeilike tyd vir witwees" (DB,31.10), getuig daarvan. 

Hy skets 'n algemene scenario van wit bedreigdes deur Julius Malema aan te haal wat sê: "As dié revolusie begin, gaan die wit minderheid die slagoffers wees", asook die ANC-standpunt wat "wit Suid-Afrikaners as die primêre sondebokke" uitwys.

Max verskuif dan die fokus na die scenario van wit Afrikaners as besondere bedreigdes wanneer hy teoloog Nico Smith namens homself laat praat: "sal hulle (wit Afrikaners) uiteindelik uit die geskiedenis van Afrika verdwyn...as daardie wrede wit stam wat eens 'n deel van Afrika vir hulself opgeëis en toe verdwyn het." Nie net Max begeer die verdwyning van wit Afrikaners nie. Sedert 1806 was dit ook die begeerte van die Britse Imperiale owerhede.

Toestande in die Britse konsentrasiekampe, waar duisende van ons volksgenote tydens die Anglo-Boereoorlog (1899-1902) gesterf het, was haglik. In die Bethuliekamp het Anette Marais die vroue bemoedig met Matteus 10:29 : "Word twee mossies nie vir 'n stuiwer verkoop nie? En nie een van hulle sal op die aarde val sonder julle Vader nie."

Tot almal se verbasing verskyn daar plotseling 'n mossie vanuit die niet en gaan op Anette se skouer sit. Só het die mossie die simbool van besielende hoop ter oorlewing van dié swaar beproefde vroue geword. Vanaf 1923 het dié simbool op SA se kleinste muntstuk verskyn.

Soos vir die mossies, sal die Vader ook steeds vir Sy Afrikanerkinders sorg. Dit kan Max, Malema of die ANC nie verhinder nie.

Sy Skrifbeskouing laat NGK staan óf val

Die NG Kerk sal óf staan óf val vanweë sy Skrifbeskouing. So sê Pieter Pelser in sy boek: "NG Kerk : Reformeer of...Disintegreer?" Pelser beweer die gesagsposisie van die Bybel is deur teoloë vervang met die "wetenskap" van Skrifkritiek, 'n gesagsverskuiwing   -   en relativering van die Bybel   -   wat in kweekskole plaasvind "waarvan 95% lidmate niks weet nie".

In sy navorsing oor die NG Kerk van die afgelope vyftig jaar, bevestig prof. R.Britz " 'n ommekeer in die teologiese Skrifbeskouing" van dié kerk waarvolgens die Skrifbeskouing van die Reformasie verruil is vir die moderne Skrifkritiese benadering.

Aanvullend hiertoe sê W.P.D. de Waal in die voorwoord tot sy boek; "Tot hiertoe en nie verder nie" , "dat strukture vir die vertaling en wêreldwye verspreiding van Bybels deur die "New Age"-beweging geïnfiltreer is en tans beheer word deur mense wat die ware Christendom vyandig is". In die VSA word daar van die "Battle of the Bible" gepraat.

'n Voorbeeld ter illustrasie van 'n veranderde Skrifbeskouing en die implikasie daarvan vir Woordverkondiging: Paulus sê van die Skrif: "Dit is 'n betroubare woord en kan sonder voorbehoud aanvaar word" (1 Tim.4:9). Ds.Ronell Bezuidenhout van die NG-gemeente Fontainebleau sê hiervan die volgende: "Die Bybel is uitgesproke homofobies. Dit is verkeerd. Ons moet braaf genoeg wees om dit te sê. Paulus was dalk homofobies" (LitNet,20.10).

Bybelse geloofswaarhede is vandag, vanuit die kerk self, onder geweldige druk. Vele ouer lidmate ervaar dié verskynsel as traumaties.              (ngn)

Stel die gay-besluitgees op die proef

In die NG Kerk se gay-besluit staan die geestelike dimensie van dié besluiit sentraal. Wie aan die Woord durf peuter, peuter daarmee aan die swaard van die Gees (Efes.6:17). Christene staan onder opdrag om die geeste op die proef te stel (1 Joh.1:4), die gay-besluitgees daarby ingesluit.

In sy: "Gay gelowiges is ook jou naastes" (DB,15.10), erken Leopold Scholtz prontuit sy sekulêre ingesteldheid wanneer hy sê dat hy "as sekulêre historikus...die Bybel as historiese bron bekyk." In: "Sinode het 'n dapper besluit oor gays geneem" (DB,12.10), word gesê dié besluit "bou voort op die Grondwet". Baie duidelik adem dié twee menings nié die Bybelse Gees nie.

In Efesiërs 5:18 ontvang ons die opdrag om met die Gees vervul te word omdat die Gees ons vir Hom afgesonder het (2 Tes.2:13). Daarteenoor word ons gewaarsku om ons nie op te hou met die oproep van geeste (Lev.20:27) of met mediums of spiritiste wat fluister en mompel nie (Jes.8:19).

As straf sterf koning Saul   -   vanweë voortvarende ongehoorsaamheid   -   in sy eie swaard na raadpleging van Samuel se gees deur die heks van Endor, en lewer sy volk uit aan die vyand. Met sy gay-besluit het die kerkleierskap 'n swaard gesmee waarin hy kan val.

Moet ons dan nie erns maak met die op proefstelling van die gay-besluitgees nie?        (ngn)

AS-besluit bring kerktoekoms in gedrang

Reaksies op die Algemene Sinode (AS) van die NG Kerk se ingrypende gaybesluit (DB,09.10) is moontlik vanuit verskillende invalshoeke. Myne is Skrifgesag. Dié besluit is in direkte oorenstemming met vroeëre Bybel-uitdagende AS-besluite oor die duiwel, evolusieleer, maagdelike geboorte en opstanding van Christus, homoseksualisme, voorhuwelikse saamwoon en  -seks.

In elk van hierdie voorbeelde word die Skrifgesag onbeskroomd uitgedaag. Die Bybelse gesag word toenemend deur die NG Kerkleierskap bevraagteken. Die AS se gaybesluit is die soveelste voorbeeld van menslike gesag plaasvervangend van Bybelse gesag.

Die AS se onvoorwaardelike aanvaarding van gay lidmate en  -predikante op die kansels, weerspieël die voortgesette aftakeling van die Woordgesag. Die onvoorwaardelike aanvaarding van die Skrifgesag as reddingsbrug, na die reddende genade van God, word  ook daarmee vernietig deur die aanmoediging van Skrif-ongehoorsaamheid.

Eeuelank was die Bybel die ontwyfelbare "handleiding" waarvolgens die "spelreëls" vir die "kerkspel" bepaal is. Plaasvervangend bepaal die AS nou sy eie kerklike spelreëls en skep daardeur 'n totaal getransformeerde kerkspel.

In die AS en NG Kerkleierskap se jongste opmars na die omverwerping van Skrifgesag vind fokusverskuiwing plaas   -   vanaf Skrifontkenning as kernaangeleentheid   -   na die uitbundige vreugde van hulle wat die Bybelse gesag uitdagend oorwin het.

Die AS se gaybesluit konfronteer NG Kerklidmate met 'n keuse: aanvaar steeds die "Sola Scriptura"-beginsel (slegs God se Woord), óf verwerp dit. In praktyk beteken dit voortgesette lidmaatskap van 'n Bybeluitdagende kerkbedeling, óf om daaruit pad te gee. So bring die NG Kerkleiers se besluitneming dié kerk se toekoms in gedrang. 

Getransformeerde gees lei NGK-leierskap

Sal God se Gees 'n mens lei om téén Sy verordeninge in besluite te neem en daarvolgens te handel? Beslis nie! Dan móét die Algemene Sinode en die NGK-leierskap mos deur 'n vreemde gees gelei word wanneer hulle besluite neem   -   soos hul jongste gaybesluit   -   wat direk met die Bybel bots.

Dit bring die twee interpretatiewe omgangswyses met die Bybel na vore. Die meganiese interpretasie aanvaar die Bybel as Goddelik geïnspireerde Woord. Die organiese interpretasie beweer die Bybel is bloot mensewoorde oor God en Sy skepping.

Baie duidelik het daar in onlangse jare by die NGK-leierskap 'n interpretasieskuif vanaf eersgenoemde na laasgenoemde plaasgevind. Dit impliseer die aanvaarding van die mens as Bybelouteur, en nie God se Gees nie; dat die mens die gesagsbron van die Bybel is, en nie God nie.

Ons het vandag te make met 'n kerkleierskap waarvan die gees wat hulle lei, baie ernstig bevraagteken moet word. Hulle besluite dwing ons daartoe. Die AS-besluit wat die bestaan van Satan bevraagteken, maak Christus   -   wat getuig het van Sy versoeking deur Satan   -   tot leuenaar. Watter gees het die AS hiertoe gelei?

AS-besluite oor die evolusieleer, twyfel oor die maagdelike geboorte en opstanding van Christus, homoseksualisme, voorhuwelikse saamwoon en  -seks   -   direk in botsing met die Skrif   -   is die vrugte van dié vreemde gees.

Die NGK-leierskap word gelei deur 'n getransformeerde gees. Kenmerke hiervan is kerklike verdeeldheid, spanning, kerkverlating, onverdraagsaamheid en beskuldigende taalgebruik   -   soos fundamentalisties, rassisties, liefdeloos, ens.   -   teenoor diegene wat verskil. Onder ANC-beheer is transformasie bloot 'n eufemisme vir rewolusie. Beteken 'n transformasiegees, in kerklike konteks, nie maar dieselfde nie   -   'n kerklik rewolusionêre gees?

Die kerk-in-transformasie moet die eerlike weg volg en al dié Skrifgedeeltes verwyder waaromtrent hy verskil   -   soos die sewe gedeeltes wat na homoseksueles verwys   -   en sy eie Bybel saamstel, en dié selfgemaakte "evangelie" aan sy agterblywende lidmate verkondig wat nog nie die NG Kerk verlaat het nie.

Die gemeenskap se belange weeg swaarder

Hou selfoontorings in woonbuurtes lewensbedreigende gesondheidsgevare in? Te oordeel aan die oprigting van sulke torings op, byvoorbeeld, kerk-  en skoolpersele, is die antwoord nee. Geoordeel op grond van navorsing, is die antwoord ja. Omstredenheid kenmerk dié torings.

Teenoor aansprake van die gevaarvryheid van selfoontorings, vind navorsers in lande soos Duitsland, Frankryk, Oostenryk, Israel, Indië en Brasilië egter negatiewe uitwerkings daarvan in die vorm van bors-, prostaat-, long-, nier-, lewer-  en bloedkanker.

Verdere bevindings sluit in selweefselbeskadiging, hormonale wanbalans, onvrugbaarheid, genetiese afwykings, slaaploosheid, stres, breindisfunksie, Alzheimers en immuniteit- , geheue-  en hartversteurings.

Persepsies van dié toring-geassosieerde gevare beïnvloed die huismarkbedryf negatief. Volgens 'n Remax-agent daal huispryse met 20% tot 30%, en soms selfs met 35% tot 50%, in toringomgewings. 'n Eltec Properties-agent beweer voornemende kopers se belangstelling in woonhuise in sulke omgewings daal met tussen 30% en 40%.

Koop ek 'n nuwe motor, kan ek die verkoopsagent se gunstige aansprake verifieer aan die hand van motortydskrifte, gesprekke met ander motoreienaars, ens. Mag ons vra of kerke en skole, voorbeelde van instansies wat hul persele teen vergoeding vir toringoprigting verhuur, die veiligheidsaansprake van selfoonmaatskappye wel deeglik verifieer? Kan hierdie instansies, na verifiëring, gevaarvrye omgewings waarborg? En indien nie, wat dan?

'n Gemeenskap se gesondheids-  en eiendomsbelang weeg ongetwyfeld swaarder as die eng finansiële belang van 'n individuele kerk of skool.

Eensydige kritikus self ook verdag

Koot Pieterse se opmerking: "Dit wil voorkom asof T.C.Breitenbach te veel op prinse wil vertrou" (DB,01.10) vind ek, as persoon, niksseggend. Veelseggend is egter dat hy sê "die 'onkreukbare' (sy woordkeuse) Paul Kruger (was) maar lekker onder verdenking vir verdagte staatslenings, begunstiging, konsessies en aanstellings."

Waarom werp Pieterse dié verdagmakende skadu oor Kruger? Tensy Pieterse substansie aan sy verdagmaking kan verleen, beskou ek sy bewering as moedswilige Afrikaner-onvriendelikheid. Moenie dit by verdagmaking laat nie, maar voer die nodige historiese bewyse aan, anders kom die moontlikheid van karakterskending na vore.

Veelseggend is ook dat Pieterse wel op Kruger reageer, maar nie op my vraag na die onomkoopbaarheid van huidige regeringsleiers nie. Waarom alleen Kruger verdag maak en swyg oor die huidige korrupte regeringsleiers? Ek lees nêrens dat ander kultuurgroepe hul helde, selfs al is hulle korrup, verdag maak nie. Wat kan ons dus aflei van dié eensydige kritiek? Teenoor wie is Pieterse lojaal? Is sy kritiek dalk indirekte steun vir die ANC-leierskap?

Is Pieterse 'n vreemdeling in Jerusalem, totaal onbewus van die skandelike aantal aanklagte teen Zuma? Histories mag hy dalk selfs bewysaanvoerend reg hê wat Kruger betref, maar waarom 'n gerespekteerde Afrikanerheld so eensydig verdag maak? Deur sy eensydigheid van kritiek, maak Pieterse ook homself verdag.

Grondwet erken gelykheid van kulture

Met Heldedag afgeskaf, voorheen jaarliks gevier op 10 Oktober, blyk veral twee dinge uit onlangse beriggewing oor Erfenisdag: niemand vergeet graag hul helde nie, en ons erfenis staan nie los van sulke helde nie.

Die berigte "Sarah Baartman was 'n heldin, nie 'n frats nie", en "Ons leef Madiba se droom" (DB,25.09), dien ter stawing. Van my eie kultuurgemeenskap se helde, en hul erfenisnalatenskap, vind ek weinig beriggewing, indien enigiets, in die media.

As 'n enkele swaweltjie wat van Afrikaners se erfenis somer probeer maak, wys ek op wyle pres. Paul Kruger, historiese simbool van Afrikanernasionalisme. Omtrent Kruger die volgende: Cecil John Rhodes, aartsopponent van Kruger en simbool van Britse imperialisme, het die volgende gesê: "Elke mens het 'n prys, en as die prys hoog genoeg is, kan enige mens gekoop word. Net Kruger het geen prys nie." Is daar tans 'n regeringsleier in SA van wie sy teenstander dieselfde aangaande onomkoopbaarheid kan sê?

Adjunkpres. Ramaphosa wil hê "dat almal mekaar se taal en kultuur aanleer (want)...ons is eerstens Afrikane, dan Suid-Afrikaners en dán deel van verskillende kultuurgroepe" (DB,25.09). Dié siening, wat samelewingsonderdele rangordelik  ondergeskik stel aan die  -geheel, plaas Kruger (kultuuronderdeel) ondergeskik aan Madiba (lid van Afrikageheel). Dit is histories onhoudbaar. Erken die grondwet dan nie die gelykheid van alle indiwidue én kultuurgemeenskappe nie?

Neem afskeid van reputasie; kies meriete

Die datums 7 Desember 1941 en 19 September 2015 het iets gemeen. Op eersgenoemde datum slaan Japan die VSA-vloot bloedneus by Pearl Harbor. Die dag daarna verwys pres. Roosevelt na dié dag as "Day of Infamy"   -   Dag van Skande.

Die verloortoets te Brighton, Engeland, waar Japan die Springbokke met 34-32 bloedneus geslaan het, is vars in ons geheue. Dié dag word ook deur vele Suid-Afrikaners as 'n "Dag van Skande" beskou. Pearl Harbor se lugruim was in rookwolke gehul; die SA-lugruim met skok-  en vernederingswolke.

Ten spyte van radarwaarskuwings, het die Amerikaners hul waaksaamheid verslap en die prys daarvoor betaal. Ook die Springbokke het in dieselfde strik getrap. Die Japannese kamikaze het doodsveragtend hul vliegtuie in die VSA-skepe vasgevlieg. Soos 'n eskader vliegtuie in gedissiplineerde gevegsformasie, het Japan die Springbokke vrees-  en genadeloos aangeval.

Iewers vanuit die Bokkamp hoor ek 'n stem: "Et tu, Brute?"   -   Jy ook, Brutus?   -   volgens Shakespeare, Julius Ceasar se woorde aan sy vriend, Marcus Brutus, tydens die sluipmoord op Ceasar. Het sportminister "Moer-hulle-dood" Balula homself nou getransformeer tot 'n Brutus?

Laat ons gerus ons kritiek op die verslane en verslae Bokke versigtig oorweeg. Hul oorsese vertrek het reeds onder 'n donker wolk van kritiek geskied en regverdig dat ons hulle ondersteun. Maar, neem ook afskeid van verbygegane reputasie, en kies volgens verdienste.

Moenie leierdenke blindelings steun nie

Hoe sien die denkbasis van openbare leiersfigure, wat besluite neem waardeur ons toekoms geraak word, daaruit? 'n Skrefie lig val op dié vraag deur wat hulle, as voorbeeld, van "homo naledi" dink. Dit is sulke leiers wat vanuit hul denkbasis bedelings skep waarvolgens, onder meer, Christenkinders   -   en ook ander kinders   -   blootgestel word aan beïnvloedende evolusiedenke, soos dié oor "homo naledi", op skool.

Zwelinzima Vavi sê: "I am no grandchild of any ape, monkey or baboon  -   finish en klaar" (News24,13.09). Dr. Mothole Motshega sê: "This thing is inconsistent with reality and supports the theory that we are subhuman. That's why Africans aren't respected by the rest of the world."

Me Helen Zille sê: "We all derive from pre-historic hominids. Stop using Homo Naledi as an excuse to play victim. Marvel at evolution" (News24,13.09). Zuma en Ramaphosa sing saam met haar in dieselfde evolusiekoor.

Voltaire, Franse filosoof en ateïs, merk relevant toepaslik soos volg op: "Those who can make you believe absurdities, can make you commit atrocities. (en) I cannot imagine how the clockwork of the universe can exist without a clockmaker."

Dit wat besluitnemende leiers se denke ten grondslag lê, hou implikasies in vir ons toekoms. Volgelinge moet hulle daarom vergewis van dié denkbasisse, en hulle van blindelingse steun weerhou.

Eenwêreldbedeling bedreiging vir mensdom

Soos wat die Europese immigrante-krisis eskaleer, geniet dit toenemende mediadekking. Onder dié immigrerendes word onderskei tussen werklik lewensbedreigde vlugtelinge, asielsoekende ekonomiese fortuinsoekers, en insypelende fanatiek bloeddorstige IS-vegters.

Europeërs bevind hulself in 'n ongekende krisissituasie. Dié destabilisering van 'n ekonomies welvarende Europese omgewing vind, volgens die artikel Het Coudenhove-Kalergi Plan, bepland plaas. Daarvolgens is die doel van dié onvoorsiene massa migrasie om alle bestaande nasionale grense in Europa te vernietig, en 'n kultuur-  en identiteitlose Europese gemeenskap   -   in aanloop tot 'n eenwêreldbedeling   -  tot stand te bring.

In 1922 stig graaf Coudenhove-Kalergi die Pan-Europese Organisasie waaruit mettertyd die Raad van Europa en die Europese Unie ontwikkel het wat met NAVO en die VVO saamwerk vir 'n eenwêreld regeringsbedeling waarmee daar reeds ver gevorder is.

Die mensegolf wat tans oor Europa spoel, verteenwoordig die streeksimplementering, as 'n fase, van dié Plan. Dieselfde fasegewyse implementering, hoewel tans minder opsigtelik, doen hom ook reeds in die VSA voor.

In die ganse geskiedenis van die globale mensdom was mense nog nooit só bedreig deur die gevare só omvangryk soos dié van die strewe na 'n eenwêreldbedeling nie.

Zuma mislei SA oor moorde op polisielede

Pres. Zuma skryf die oorsaak vir die moorde op polisielede aan apartheid en kolonialisme toe (DB,07.09). Volgens 'n RSG-nuusberig, kort hieropvolgend, blameer 'n minister óók apartheid en kolonialisme vir die stand van water en bosbou in SA.

Nee, mnr. Zuma   -   en u minister   -   u doelbewus misleidende verklaring van apartheid en kolonialisme tot oorsaak van moorde op die polisie, asook ons water-  en bosboutoestande, is nie waar nie. Om verklarings vir gebeure in onwaarheid te probeer vind, lei tot tragiese gevolge soos, byvoorbeeld, die volgehoue moorde op polisielede. Zuma se apartheid en kolonialisme sal geen duit verskil aan dié moorde maak nie; net die waarheid kan. Hoe tragies dat 'n staatshoof hom nie deur die waarheid laat lei nie.

'n Paslike beskrywing van die ware verklaring is te vinde in Hosea 4:2-3 : "Omdat trou, liefde en toewyding aan die wil van God in die land ontbreek, het vervloeking, valsheid, moord, diefstal, en egbreuk hand oor hand toegeneem en is die vergieting van onskuldige bloed aan die orde van die dag.

Dit is waarom die land verdor en al die inwoners van dors versmag saam met die wilde diere en die voëls, en waarom selfs die visse vrek."

In die lig van dié Bybelse waarheid laat Christene   -   volgens die jongste sensusopname steeds die grootste geloofsgroepering in SA   -   hulself nie mislei deur Zuma nie, of is daar tog dié dubbelhartiges wat nie die vernietigende leuen van die helende waarheid kan onderskei nie?

Nuwe tydsgees die leitmotiv vir SA

Dié dinge wat vandag in die wêreld gebeur, én ook in SA, kan toegeskryf word aan 'n telkens veranderde/-ende tydsgees. Hendrik Hart beweer in sy boek, "The Challenge of our Age", dat samelewings nog altyd deur 'n identifiseerbare tydsgees, as leitmotiv, gelei is/word. So word die Marxisme-Leninisme deur 'n Christen-vervolgende gees gelei.

Dr.Syd Hielema, teologie-professor aan die Dordt College in Iowa, VSA, beskou die identifisering, onderskeiding en beoordeling van enige samelewingsgees as uiters noodsaaklik. Die nalating daarvan beskou hy as gevaarlik.

Hoe moeilik kan dit dan wees om die huidige SA samelewingstydsgees te kan identifiseer aan die manifestasies daarvan soos geweld, misdaad, verkragtings, korrupsie, armoede, moord, werkloosheid, vandalisme, verval en agteruitgang? Dit is duidelik skerp te onderskei van die Bybelse "vrug van die Gees" (Gal.5:22-23) van liefde, vreugde, vrede, geduld, vriendelikheid, goedhartigheid, getrouheid, nederigheid en selfbeheersing. 

Die ANC se alomvattende transformasie inisiatiewe oorspoel SA soos 'n tsunamigolf, waaronder 'n getransformeerde tydsgees as nuwe leitmotiv vir sy NDR wat ons samelewing gans en al moet transformeer. Vanweë die ANC se leimotiv-geleide uitwissing van alle sosiale ongelykhede, mag die burgery dalk net uiteindelik egalitaries almal tot die bedelstand verlaag word.

Die ANC-leitmotiv het ook ten doel die vernietiging van bestaande instellings   -   soos skole en universiteite   -   se Christelike waardesbasisse in ooreenstemming met die sekulêre grondwet wat kommunisme akkommodeer. Het die minister van hoër onderwys se posisie as sekretaris-generaal van die SAKP dan géén implikasies vir ons universiteite se transformasie nie? Dit geld ook alle ministeriële portefeuljes waarvan die bekleërs lede van die SAKP is.         (ngn)

Berus in die stemmingsuitslag oor Belhar

Ek verwys na T.F.Coertze se skrywe (DB,01.09) en sy vrae aan my oor Belhar.

Op hierdie stadium dui die beskikbare uitslae van die kerklike stemming oor die wysiging van Kerkorde, artikel 1,   -   'n poging om die "deur" vir Belhar te open   -   daarop dat dit deur die meeste lidmate, gemeentes en streeksinodes verwerp is. Indirek dui dit op ook 'n verwerping van Belhar self as verdere belydenisskrif. Vind Coertze dit moeilik om hierin te berus?

In die lig van voorgenoemde word Belhar daarmee in die sloot begrawe. Wat my betref, ervaar ek geen behoefte om mee te doen aan die heropgrawing van dié koei-in-die-sloot en heropening van dié afgelope onverkwiklike debat nie, en verspil daarom geen tyd of energie daaraan nie.

Hoe gouer Belhar, as kerklik verdelende faktor, uit die kerklike gesprek kan verdwyn, hoe beter vir die behoud van kerklike eenheid, saamgesnoer in die uitvoering van die primêre taak waartoe die kerk geroep is. Berus derhalwe in die stemmingsuitslag oor Belhar.

Dalk het Coertze nie my bydraes gelees toe Belhar in Praat Saam debatteer is nie. Indien hy het, sou hy nie nou vrae oor Belhar se "vyf uitgangspunte" gestel en van my verwag om redes te verskaf wat my besware daaromtrent is nie. Indien u werklik ernstig is om 'n antwoord hierop te vind, stel ek voor dat u met u predikant daaroor gesels, of uit beskikbare bronne daaroor te lees. U sou ook in briefvorm, motiverend, kon sê waarom u dit ondersteun.

J.J. (DB,01.09) se "outa Jan"-vraag aan my beskou ek as opportunisties-moedswillig. Waarom? Hy kan die antwoord op sy vraag eerstehands in die beskikbare kerkgeskiedenis nalees eerder as om dit, tweedehands, by my te probeer soek.

Kerk nie te blameer vir dié krisisse nie

J.J. se SMS (DB,22.08): "Dr.Boesak, u is reg; daar is 'n krisis in die kerk...die kerk moet pa staan. Nêrens in die Bybel word apartheid voorgeskryf nie", het betrekking. Die kerk "pa staan" vir watter "krisis", ekstern of intern?

J.J. beklemtoon die driehoekige verwantskap van kerk (Liggaam van Christus/Goddelike instelling), Bybel (Woord van God) en apartheid (menslike instelling). Op grond van sy Gods- en Skrifbeskouing het die NG Kerk vroeër die kerk, Bybel en afsonderlike ontwikkeling versoenbaar gevind.

Kenners beweer daar het 'n radikale transformasie in Gods-, Skrifbeskouing en vertolking van die Bybelse opdrag   -  vanaf 'n bekeringsevangelie na 'n sosiale evangelie (sterk beïnvloed deur die Bevrydingsteologie)   -  plaasgevind. Voorts word beweer dat die Bybel tans gediskrediteer (vals vertolkings) en gekorrupteer (vervalste vertalings) word. Verder dat die Bybel nie onder leiding van die Heilige Gees geskryf is nie, maar geskryf deur mense as 'n soort kultuur-historiese produk. Op hierdie getransformeerde Gods-  en Skrifbeskouing   -   waarvolgens die Bybel grootliks aan gesag verloor het   -   word vandag 'n nuwe kerkpraktyk gebou.

Vir Boesak (DB,21.08) lê die krisis "in die stryd om geregtigheid, gelykheid en menswaardigheid" in sosiale konteks. Destyds het hulle hul aanbidding "uit die heiligdom (kerk) na die strate (sekulêr) gevat...die 'Kairos-oomblik' wat mense geïnspireer het"   -   inspirasie vanuit die nuwe Gods-  en Skrifbeskouing. Verder sê Boesak: "Ondanks destyds se krisisse dreig daar vandag 'n groter krisis as ooit tevore." Boesak is reg.

Armoedeverligting, geregtigheid, gelykheid en menswaardigheid van landsburgers is primêr die verantwoordelikheid van die staat; nie van die kerk nie. Die kerk het 'n eie opdrag ontvang. Die kerk kan nie blaam aanvaar vir buitekerklike krisisse nie. Die kerk beleef 'n interne krisis soos die vraag óf dit nog 'n ware kerk, óf reeds 'n valse kerk geword het waaromtrent artikel 29 van die NGB riglyne verskaf.

Nothnagel, help asseblief met dié vrae

Onlangse kritiek op die samestelling van die Springbokspan het die jongste seisoen vir rassisme-beskuldigings ingelei. Son (11.08) rapporteer Cosatu wat verwys na "rassistiese" Meyer met sy "rassistiese spankeuses".

Ook Albert Nothnagel (DB,14.08) lug sy mening oor Afrikaners as rassiste deur sy voorkeurgewing aan die WAT-definisie, en die verwerping van die HAT-definisie, van die Afrikaner. Die WAT-definisie: "Afrikaner: rassisties en verouderd, wit Afrikaner". Die HAT-definisie: "Afrikaner s.nw. (veral wit) persoon (met 'n sterk gevoel van "nasietrots") wie se moeder-  of huistaal Afrikaans is. Afrikaner: -dom, -kind, -skap, -volk". (Volgens Nothnagel)

Nothnagel se voorkeur aan die WAT-definisie, en die implikasie daarvan vir homself as persoon, blyk van 'n ambivalente aard te wees. Ek verduidelik. Sy definisiekeuse maak een van twee moontlikhede op hom van toepassing. 1. Of hy beskou homself nie as 'n Afrikaner nie, en is derhalwe nie 'n rassis in terme van die WAT-definisie nie, of 2. hy sien homself as 'n Afrikaner en is daarom, volgens sy aanvaarde definisie, 'n selferkende rassis.

Met sy: "Mooi so, Broers!", prys Nothnagel die Afrikanerbond wat die WAT-definisie "vir R5 000 geborg het". Hieruit lei ek af dat, indien nie ook self " 'n Broer" nie, Nothnagel homself beslis identifiseer as 'n Afrikaner en so homself, per WAT-definisie, tot rassis verklaar. Die logiese gevolgtrekking hieruit impliseer dat al die lede van die definisieborgende Afrikanerbond dan ook rassiste moet wees.

Sal Nothnagel asseblief die volgende twee vrae beantwoord: Het hy hom vooraf vergewis van die legitimiteit van die WAT-definisie, dat dit nie op vooroordeel nie, maar wel op verifieerbare navorsingsbevindinge berus, en, beginnende by homself, wat gaan hy doen aangaande sy eie definisie-bepaalde selferkende rassisme?

Nostalgie oor 'n SA wat ek eens geken het

Na 'n vyfweeklange besoek aan ons kinders oorsee, vergesel 'n versameling van kaleisdoskopiese indrukke ons tuis, vermeng met 'n goeie skoot hunkering en heimweë. Wat is die episentrum van laasgenoemde: die gemis van verweg kinders, of die gemis aan 'n SA wat ek eens geken het, die onvermydelike vergelyking van die buiteland met die plaaslike beklemtonend daartoe?

Die SAA blyk reeds volledig getransformeer te wees met slegs swart lugwaardinne en, soortgelyk, die grondpersoneel daarvan. Tydens die vlug speel slegs Afrikamusiek met géén Afrikaans nie, behalwe "welkom" en "totsiens".

In 'n juwelierswinkel aan die San Marcoplein in Venesië hoor ek Afrikaanse stemme; later ook op 'n "vaporetto" (waterbus) op die hoofkanaal. My taal, my tuiste. In sig van die Pisatoring praat 'n gerehabiliteerde Roemeense dwelmverslaafde met ons in gebroke Afrikaans. In sy geboorteland word my taal verag.

Op 'n snikhete somerdag drink ek die koelste, skoon fonteinwater in die Colosseum   -   gratis! In my straat vloei kosbare water vrylik uit 'n waterlek; in 'n aangrensende straat op twee plekke. Is daar 'n waterbron in SA wat nog nie besoedel is nie?

By my tuiskoms is die nuusuitsending my eerste TV-blootstelling. Een oomblik nog sien ek oproerig rusiemakende parlementariërs; die volgende oomblik beurtkrag-duisternis. Ek word vinnig die SA-werklikheid binne geruk. Het beurtkrag nie simbolies van 'n uiters onsekere SA-toekoms geword nie?

Die doodsberig van 'n goeie vriend skok my; die derde vriend in kort tydsbestek. Hunkering en heimweë verdiep. My verweg kinders mag ek, DV, dalk weer onveranderd sien, maar die SA wat ek eens geken het?   -   die episentrum van my nostalgie.

Buysraamwerk werp lig op ANC-sosialisme

In sy: "Die linkses se ideologie opgesom in 12 O's" (22.07), skets Flip Buys, voorsitter van Solidariteit, die ideologies-verwante dryfvere van die sosialistiese ANC op skitterende wyse.

(1)Ongelykheid, en nie armoede nie, is die kernprobleem vir sosialisme. Ongelykheid word deur privaatbesit (kapitalisme) meegebring, en dit is sonde. Ongelykheid is (2) 'n onreg; iemand anders se skuld, vandaar blaampolitiek. Die oplossing vir ongelykheid is (3) opstand van die werkersklas teen die besittersklas.

Marxisme is 'n (4) opposisie-ideologie, en nie ontwerp om te regeer nie. Deur transformasie vind (5) omverwerping van die bestaande orde plaas. Sosialisme (ANC) leef in (6) ontkenning en erken nie eie foute nie. Die "bevryders" (7) oorheers en onderdruk volgens die uitgangspunt van "joune is myne" wat, geïmplementeer, eindig in volslae armoede.

Die staat is die nasionale "lokomotief" en nie die sakewêreld nie. So (8) oorskat en oorlaai die sosialistiese (ANC) staat homself. Die oorsake en omvang van landsprobleme word (9) onderskat, en sosialistiese oplossings vir die omkering van die ou orde misluk. Ongelykheid word met (10) opheffing, deur welsyn en herverdeling, "opgelos", en nie deur ontwikkeling nie.

(11)Onder-  en herverdeling van die nasionale "koek" vind plaas. Dié "koek" word nie groter gemaak nie, en uiteindelik bly net krummels daarvan oor   -   "eerder bloei as groei". Die sosialistiese projek om "hemel op aarde te skep", eindig in die vernietigende (12)ondergang van al die bestaande, kulminerend in armoede en onderdrukking.

Buys se 12 O's bied 'n uitstekende raamwerk waarvolgens die ANC se sosialistiese nasionale transformasie, soos wat dit daagliks nuusdekking geniet, begryp kan word.

Hoe kan ek hierdie predikant respekteer?

Ek reageer op ds.Fourie Rossouw, van die NG-gemeente Weltevredenpark, Roodepoort, se standpunt oor gay huwelike   -   en sy doop van die dopeling van 'n vroulike doopegpaar   -   soos berig in Beeld (15.07) : "Doop van twee vroue se kind help genees".

Ek reageer kortliks op Rossouw se geverbaliseerde standpunt soos in Beeld berig. Van sy begeleiding van dié twee vroue, voorafgaande tot die doopbediening, sê hy die volgende: "Hier en daar het ek probeer om oor God as 'n moeder te praat, 'n vrou wat versorg, wat ons met water was soos 'n ma haar kind."

God as 'n moeder...'n vrou wat versorg...wat ons met water was? Waar kom dié dominee hieraan? Die Bybel leer baie duidelik dat Jesus telkens Sy vader as "Vader" aangespreek het. Hoe blatant moedswillig om te sê God het ons met water gewas terwyl die Woord duidelik sê dat ons in die bloed van God se Seun gewas is. Ds.Rossouw opereer met 'n totaal Bybelvreemde Godsbeskouing, uiters gevaarlik vir die toekomstige suiwer Woordverkondiging in die NG Kerk.

Voorts sê Rossouw: "...vandag wil ek graag noem dat al is sy baie van die tyd 'n beneukte ou tannie, is die kerk my moeder en dat sy eintlik 'n baie sagte hart het." Die kerk, as die Liggaam van Christus, 'n "beneukte ou tannie"? 

Is die grens tussen Godsverering en Godsontering reeds uitgewis vir hierdie dominee? Met sy duidelike gebrek aan respek vir die Godheid   -   en dit as geestelike leier   -   hoe kan daar van my, as gewone lidmaat, verwag word om respek vir hom en sy afwykende bediening te hê?            (ngn)

NG Kerk stuur op oorlewingskrisis af

Asof die kenmerkend stoomrollende transformasie van SA op haas alle lewensterreine, en nie sonder destabiliserende effek nie, die transformasiegesindes nie tevrede stel nie, moet ook die kerklike lewe in ooreenstemming met die nuwe SA getransformeer word.

Die gemiddelde Christenafrikaner sien nie graag toe dat sy kerk deur dieselfde sekulêr-humanistiese en rewolusionêr-liberale magte getransformeer word nie. Enige buite-bybelse voorskrifte vir kerkwees en -lidmaatskap, ongeag vanuit watter oord   -   wat die geborgenheid   van 'n waarheidsgetroue geloof kan versteur   -   is onaanvaarbaar.

Dit word hoe langer hoe duideliker dat die NG Kerkleierskap besig is om dié kerk te herposisioneer met deeglike oorweging van die grondwet en handves van menseregte. Dié kerklike leierskap se "inkoping" op die transformasiegedagte, in ruil vir die tradisioneel kerklike reformasiegedagte, het nie net tot lidmaatvervreemding gelei nie, maar neem ook krisisafmetings aan.

Uitsprake van teoloë, en algemeen sinodale besluite, stem NGK-lidmate tot groot onrus oor waarheen dié kerk onderweg is. Die Belharkrisis is skaars (tydelik) afgeweer, of die leierskap skep 'n nuwe krisis. Dit kom voor of opeenvolgende krisisskeppinge die strategie is waarvolgens die aanslag op dié kerk se finale transformasiekapitulasie gebaseer word.

In "Nelus Niemandt se pleidooi: 'Gooi NG Kerk oop vir gays' " (Beeld, 01.07), sê dié NGK-moderator: "My hoop is dat die lesbiese, gay, biseksuele (oriëntasie) genormaliseer sal word (binne die kerk)." Sy uitspraak is 'n eerbiediging van die grondwet en handves van menseregte, maar druis direk in teen die Nuwe Testamentiese uitspraak van Romeine 1:25-28;32. Met dié uitspraak, skep Niemandt die jongste krisis vir NGK-lidmate.

Met hierdie soort buite-bybelse kerklike leierskapsuitsprake, stuur die NG Kerk op 'n oorlewingskrisis af.              (ngn)

ANC moet dissiplinêre les geleer word

Dit kom die ANC duidelik kort aan die nodige dissipline wat van 'n verantwoordelike regerende party verwag kan word. Dit het weer eens aan die lig gekom met die Omar Al-Basjirvoorval.

'n Elementêre definisie van dissipline is om jou vrywillig  te onderwerp aan die spelreëls wat binne 'n bepaalde konteks geld waarvan jy deel is. Talle instansies beskik oor 'n gedragskode waarby gehou moet word. Verkeers-  en sportkontekste is nog voorbeelde waar oortreding van sodanige geldende spelreëls, vanweë ongedissiplineerdheid, tot straf, tug en selfs skorsing kan lei.

As mede-ondertekenaar van die ICC-spelreëls het die ANC-voormanne dié reëls oortree deur nie Omar Al-Basjir in hegtenis te neem nie. Die ANC-leierskap behoort minstens voor 'n tugkomitee van die ICC te verskyn om daarvoor verantwoording te doen.

Die ANC hou homself graag grootmeneer in die internasionale gemeenskap wanneer dit hom pas. Die dissiplinêr gebrekkige ANC-opportunisme tydens die Al-Basjirvoorval behoort nie ongestraf gelaat te word nie. Die ANC moet leer dat dit nie die stert is wat die hond swaai nie.

Dit is noodsaaklik dat die magsmonopoliserende en gesagsentraliserende ANC teruggebring word aarde toe deur die leierskap daarvan 'n dissiplinêre les te leer. Dit is nou die tyd en geleentheid daarvoor.

Zuma SA se nr 1 blaamverskuiwingstrateeg

Blaamverskuiwing is tipies menslik. Vroeg reeds verskuif Adam die blaam na Eva en sy na die slang. Selfs kultuurgemeenskapppe word daardeur gekenmerk, sommige net meer as ander vir wie dit 'n tradisioneel aanvaarde praktyk is. Tydens hofsake word veral persone in die regsberoep hiervan bewus.

Met Zuma as hoofstrateeg het die ANC blaamverskuiwing tot suksesvolle strategie vervolmaak. Vir alles wat sedert 1994 verkeerd loop, word apartheid en kolonialisme blameer. Waarheid lê onbereikbaar verskuild agter die ANC-muur van ontkennende blaamverskuiwing.

Blaamverskuiwing, as alliansievennoot van korrupsie, wurg dié twee tesame alle geloofwaardigheid uit die ANC-waarheidsomgang. Dit blyk, onder meer, uit die volgende: Zuma beweer "Afrikane het in vrede met mekaar saamgeleef en pret gehad, maar toe kom die  'ander (wat) hy liewer nie by die naam gaan noem nie' " (DB,25.05). Die onontkenbaar grootskaalse bloedvergieting van die Zoeloeverlede loënstraf dié Zumastelling. Wat vir duisende angs en verskrikking moes gewees het, is vir Zuma "vrede" en "pret". Wat 'n leuenagtige blaamverskuiwing.

Vroeër reeds het Zuma die begin van SA se probleme na Jan van Riebeeck verskuif. Hieromtrent het die Vryheidsfront Plus 'n klag van haatspraak teen giggelende Zuma   -  wat dit as 'n groot grap beskou en waarvan waarskynlik dadels sal kom   -   by die MRK ingedien.

Bykomende hiertoe is die nimmereindigende gevalle van blaamverskuiwing na die amptenary wat, met "goue handdrukke" ten koste van belastingbetalersgeld, uit diens gestel word. Die jongste blaamverskuiwingsvoorbeeld is dié van Omar al-Basjir van die Soedan.

As blaamverskuiwer sonder enige gelyke, kom die titel van SA se nommer 1 blaamverskuiwingstrateeg ongetwyfeld Zuma toe.

Petrus, wat ons saai, sal ons oes

Ek verwys na Petrus se brief: "As ek beledig het, vra ek verskoning" (DB,12.06). Hy vra my "nederig verskoning", dog aan die verkeerde adres gerig. Hiervoor moet hy hom eerder wend tot dié Christus vir wie hy so verkleinerend beskryf as "verlosser...fundamenteel fataal" en bevraagteken óf Hy "wel die werklike Christus was...nie eers sekerheid of Jesus Christus bestaan het", en geloof in Christus as 'n "verslawingsmiddel" beskryf (DB,03.06).

Sy verskoning ten spyt, en ten spyte van my "beswaar teen sy opmerkings oor die Godheid van Christus" (DB,08.06), gaan hy onversteurd voort met sy verkleinering van Christus se Goddelike karakter waarteen ek, weer eens, sterk beswaar maak.

Petrus sê: "My bewering was dat die Christelike godsdiens mensgemaak en mensgerig is...(en) niks beter nie as die oppervlakkige afgodsdiens van voorvaderaanbidding (nie)...Die godsdiens bevredig net lidmate se egosentriese emosionele behoeftes...dat dit nie 'n gewete het...(en) net daar (is) vir die egosentriese mens..."

Petrus hou hom besig met 'n stiksienige "ontmaskeringspoging" van Christengelowiges en Christelike godsdiens. Waarom? Die Bybel self maak géén geheim daarvan om te onderskei tussen ware gelowiges en skyngelowiges nie. Petrus fokus op laasgenoemdes, maar skeer ook eersgenoemdes onder dieselfde kam. Dit sou Christene wel nog kon verduur én verdra, maar beslis nie die belastering van Christus, en sou die Christelike godsdiens "mensgemaak" en aan "voorvaderaanbidding" gelyk gestel word nie.

Met waarskuwende teregwysing as Bybelse opdrag aan Christengelowiges (Luk.17:3), wil ek, goedbedoeld, vir Petrus sê: God laat nie met Hom spot nie. Wat 'n mens saai, dit sal hy ook oes (Gal.6:7). Dink goed hieroor na.                    (ngn)

Petrus moet Christene om verskoning vra

Indien "Praat Saam" ruimte bied vir Petrus se "Christene het geen reg om so te kritiseer" (DB,03.06), kan verwag word om diegene wat van hom verskil se menings ook te akkommodeer.

Petrus sê die volgende: "Die geloof van  'een ware Christus as verlosser'  wat Christene bely, is net so fundamenteel fataal soos... nog 'n dogma soos 'n politieke dogma...(Dit is) nie eens duidelik of die Christus van die Protestantse Christendom wel die werklike Christus was (nie)...Daar is nie eers sekerheid of Jesus Christus bestaan het...nie. Vir die Christen wat dit blindelings volg, het dit dieselfde effek as 'n verslawingsmiddel..." Sover groter kritiek teen Christus as teen Christene, en waarom net teen "die Protestantse Christendom"?

In sy sms (DB,04.06) versoek Theo Scholtz die redakteur om "nie Petrus se snert te publiseer nie". Vir my lê dié skrywe op 'n veel dieper vlak as net snert. Indien Petrus dan móét kritiseer, kritiseer dan hulle wat hy "sogenaamde Christene" noem (ja, daar is wel diesulkes) as sondige wesens, maar moenie Christus self   -   'n sondeloos Goddelike Wese   -   daarby insluit nie. Ek maak ernstig beswaar teen Petrus se opmerkings oor die Godheid van Christus in wie my diepste geloofsoortuigings setel. Daarmee skend hy my reg tot vryheid van geloofsuitdrukking.

Met sy bewering dat Christene wat elke dag vleis op tafel het nie hul "godsdiens se etiese kodes gehoorsaam" nie, verraai Petrus sy tragiese onkunde dat die Ou Testamentiese seremoniële wette saam met Christus aan die kruis gespyker is.

Petrus moet daarteen waak om nie homself skuldig te maak aan dit waarvan hy ander beskuldig nie. Christus se hantering van die klipgooiers wat die owerspelige vrou wou stenig, getuig hiervan. Petrus is 'n verskoning aan Christene verskuldig.

In SA se belang om Zuma sy hofdag te gee

Met magsentralisering in homself vir persoonlike voordeel, is Zuma 'n meester. Hiervan is lojalis-minister Nathi Nhleko se kwytskelding van enige finansiële aanspreeklikheid vir sy Nkandla-woning die jongste voorbeeld van sulke bevoordeling (DB,29.05).

Zille, in haar: "Die ware Jacob" (DB,06.02.10), kwoteer 'n politieke "vennoot" wat sê: "Jacob Zuma het 'n mandaat van 11 miljoen mense om te doen wat hy (grondwet-negerend) wil." Die kommerwekkende Oudtshoornse ANC-weiering (DB,25.05) om die gesag demokraties af te staan, is 'n voorbeeld om "te maak soos hy wil".

Die ANC-vlag en  -kleure blyk vir Zuma en die ANC die nasionale simbole te verteenwoordig; die Vryheidsmanifes en Luthulihuis die nasionale gesagsinstellings, eerder as die Grondwet en die parlement; die staatskas die ANC-beursie; dat SA ANC-besit is, en nié die tydelike "bestuurder" daarvan nie.

Sedert Zuma in 2008 die presidentsamp aanvaar het, het SA reeds veertien plekke op die internasionale korrupsie-persepsieïndeks, persvryheidsindeks, geweldsindeks, indeks vir mislukkende state, en die innovasie-indeks teruggesak met, daarteenoor, die armoedevlak wat aansienlik gestyg het.

Kwalifiseer hy, in die lig hiervan, vir die titel van 'n ware demokratiese staatsman? Beslis nie! Kulturele verskille in ag genome, het Nommer Een vir vele SA'ners verleentheid nommer een geword. In 'n westerse demokrasie sou 'n mosie van wantroue hom waarskynlik lank reeds tot bedanking gedwing het.

Is dit bloot my verbeelding, of het Zuma 'n tyd gelede laat blyk dat hy graag sy dag in die hof sal wil hê? Indien wel, hoe gouer hoe beter in die lig van sovele aanklagte wat teen hom ingebring kan word. Sy hofdag kan net in ons demokrasie se belang wees.

Skandalige meting met dubbele maatstaf

Ek vind aansluiting by Andries Potgieter (DB,19.05) wat vermoed US-afgedankte dr.Anton Stander word tot waarskuwende voorbeeld gemaak, "dat daar uiterste provokasie was", en dat die US die regering wil beïndruk.

Sedert 1994 verskerp die lank bestaande ideologiese "oorlog" tussen sosialisme-kommunisme en kapitalisme, gekenmerk deur "veldslae" op verskillende nasionale "fronte", ter uitwissing van alle Europese nalatenskap. Die strategiese "offensief" daartoe, is transformasie.

Die Standerinsident demonstreer so 'n "veldslag" op hoëronderwys-"front", aangevoer deur studente-aktivis, Khule Duma. Nie net loop dié "veldslag" vir hom uit op oorwinning oor 'n indiwiduele US-dosent nie, maar ook teen die US self. Verdere Duma-wins is gratis landswye publisiteit wat hy geniet.

In die US-konteks kan Neil Armstrong soos volg nagesê word: een klein treetjie vir die "Open Stellenbosch" transformasiebeweging ("OS"-tb); een groot sprong vir stewiger ANC-magsinvloed binne die US.

Griewe en eise van die "OS-tb" het dit, onder meer, teen 'n vyandige kultuur van wit Afrikanerdom, US-taalbeleid, leë beloftes, uitstel van doelwitte (DB,20.05), US-prospektus misleiding, en dat die hele Stellenbosch "steeds 'n dorp vir wit mense is...waar baie min mense gemaklik voel" (DB,19.05).

Duma, geld presies dieselfde scenario dan nie ook vir wit studente wat aan die Transkeise Universiteit in 'n swart dorp soos Mthatha sou studeer nie? Duma pas, tipies ANC, dubbele maatstawwe toe. Hy en sy beweging sê op arrogante wyse vir die US om te spring, en dié vra: hoe hoog?

Met sy sms het Stander 'n indiwidu inkrimineer, en, was hy 'n ANC-kader, was hy herontplooi; nie afgedank nie. Zuma, daarteenoor, met sy vroeëre rassistiese opmerking oor Van Riebeeck   -   en nou ook weer in "Afrika was goed, tot húlle koms" (DB,25.05)   -   het die ganse wit bevolking inkrimineer. Wat vir 'n skandalige dubbele maatstaf-toepassing.          (ngn)

Geïntimideerde kiesers moet bevry word

Vanweë powere dienslewering en herhaalde leë kieserbeloftes, ervaar die ANC toenemend teenstand. Onvoorspelbaarheid en inkonsekwentheid van ANC-beleid, soos sy sielkundig teisterende grondbeleid, bly 'n daaglikse bron van senutergende kommer en onsekerheid vir minderheidsgroepe. Die ANC bied geen veilige toekoms waaraan laasgenoemde hul kinders kan toevertrou nie. Die gevolg is grootskaalse breinerodering van talentvolle jongmense na die buiteland; 'n verlies aan hoogsgeskoolde mannekrag vir ons steierende ekonomie.

Stilswyend goedkeurend het die ANC toegesien hoe historiese beelde aangeval word. Nou, egter, kom ook sy eie openbare beeld onder skoot van die media. Vir beeldbeskerming vind ANC-skadebeheer plaas ten koste van die SA-burgery. Voorbeelde: Vir die behoud van populêre rewolusionêre steun, word Afrikaanssprekendes gestraf deur hul taal in skole en universiteite progressief te vernietig. Gevorderde nasionaal noodsaaklike ondersoeke   -   wat belastingbetalers reeds etlike miljoene Rand kos   -   word, sonder motivering, summier afgelas omdat bevindinge daarvan tot die ontmaskering van die ware ANC-beeld kan lei.

Dit is welbekend dat nie-demokratiese intimidasie 'n beduidende rol speel tydens voorverkiesings- stemwerwing. Bygeloof is so 'n faktor van meerdere intimidasiefaktore wat stemme manipulerend na politieke partye kanaliseer. Kiesers moet hiervan bevry word. Dit kan verkiesingsresultate beïnvloed deurdat kiesers hul steun onbevange kan verskuif vanaf korrupte politieke leiers na dié party(e) met 'n bewese rekord van suksesvolle dienslewering. Die 2016-verkiesingsjaar is die toetsjaar vir kieserbevryding van intimidasie

Voorbeeldstelling bevorder naasbestaan

Uit my skrywe (DB,12.05) in reaksie op Corrie van Rooyen se brief (DB,11.05), wil JGJoubert weet "wat het velkleur daarmee uit te waai...(en waarom) wit mans kwansuis 'n voorbeeld vir ander rasse moet wees" (DB,13.05). Ek antwoord Joubert op sy twee besware.

Velkleur, per sé, is nóg oorsaak nóg gevolg van misdaad óf geweld teen vroue. Dit dien egter wel as onontkenbare sosiale "merker" in 'n veelrassige samelewing. Dit onderskei tussen indiwidue behorende tot verskillende kultuurgroepe, en dui ook die mate van groepsaandadigheid aan misdaad, en geweld teen vroue, aan. Statistiese gegewens hieromtrent bestaan wel   -   soos byvoorbeeld hoe die gevangenisbevolking saamgestel is   -    sodat niemand hom aan onbillike veralgemening skuldig hoef te maak nie. Geweld teen vroue is dus "merker"-aanwysbaar.

Ongeag velkleur, is ons almal onderhewig aan dieselfde grondwet, landswette, ordonnansies, regulasies, verkeersreëls en ongeskrewe sosiale gedragsreëls. Beweeg ek saam met die motorverkeer, sien ek diegene wat nie stoptekens gehoorsaam nie; wegtrek voordat die verkeerslig groen word; onwettig oorlaaide voertuie; wat in 'n besige rylaan stilhou en persone op- en aflaai; wat van nêrens opduik en in 'n wagtende banktou indruk. My waarneming sê vir my dat dit nie die "wit gemerktes" is wat hul in hoofsaak hieraan skuldig maak nie.

Iedere lewenskonteks waarin 'n persoon hom of haar bevind, beskik oor   -   dikwels ongeskrewe   -    sosiaal kontekstuele spelreëls van voorskrywende aard, die nakoming waarvan ons almal se veiligheid en belange ten doel het. Vele van dié "spelreëls" het hul oorsprong in die konteks van die "wit gemerktes". Die daarstel van verkeersreëls en dit wat geld by toustaan in 'n bank, is voorbeelde hiervan. My standpunt, Joubert, is daarom dat, siende dat ek by geboorte as "wit gemerk" en die voorbeelde waarna ek verwys uit die konteks van "wit gemerktes" kom, ek dit my plig as wit persoon ag om 'n voorbeeld te stel aan my mede-landsburgers deur self die geskrewe sowel as ongeskrewe sosiaal kontekstuele spelreëls na te kom. Sodoende word, deur voorbeeldstelling, harmonieuse saambestaan bevorder.

Beskuldiging dalk geslagsdiskriminerend

Corrie van Rooyen gaan té ver in haar veralgemenend kritiese beskuldiging teen mans in haar "Dis tyd dat mans die beskawing betree" (DB,11.05). Sy open die deur vir soortgelyke onverantwoorde beskuldigings teen vroue. Dit herinner aan die onprofessionele onderwyser/es wat 'n hele klas straf vir die oortreding van 'n enkeling wat nie geïdentifiseer kan/mag word nie.

Onlangse beriggewing oor die moord op Jayde Panayiotou, en ander moordgevalle, het Van Rooyen blykbaar der mate emosioneel oorspoel dat dit met rasionaliteit plek geruil het. Oor haar aanklag teen mans se onverskoonbare gruweldade teen vroue, stem ons almal   -  met weinig uitsondering   -   met haar saam.

Haar voorbeeld van Carike Keuzenkamp en haar man, Olaus van Zyl, as model man-vrou-verhouding, wek die vermoede dat haar aanklag kom uit die witmanskonteks. Indien 'n korrekte afleiding, sou dit Van Rooyen skuldig kon maak aan rasse-vooroordeel wat haar aanklag teen mans des te meer onaanvaarbaar maak.

Waarom vergewis Van Rooyen haar nie van noodsaaklike statisties feitelike gegewens alvorens sy so 'n ernstige veralgemenende aanklag teen mans maak nie? As 'n wit lid van die manlike geslag, skaam ek my telkens vir wit mans, in die besonder, wat hulle aan geweld teen vrouens skuldig maak. Waarom? Ek sien graag dat juis ons voorbeeldstellend vir die ander diverse ras-  en kultuurgroeperinge in SA sal wees.

Van Rooyen laat na om te wys op moontlike oorsake   -   soos die ideologies-politieke verskuiwing met sy gevolglike mens-  en samelewingsbeskoulike transformasie en die impak daarvan op geweld   -   en hoe dit voorkom kan word. Dit sou nie polities-korrek wees om, wat gruweldade teen vroue betref, huidige geweldsyfers met dié van 21 jaar gelede te vergelyk nie.

Van Rooyen se geslagspesifieke beskuldiging van mans is riskant. Dit kan dalk as geslagsdiskriminasie vertolk word.

Graduele verskil in Skrifgesagverwerping

Wat het Lategan se brief (DB,05.05) en die berig: "Is die Kerk by 'n kruispad?"(DB,06.05), met mekaar in gemeen? Die antwoord is: Skrifgesag.

Waar Lategan Skrifgesag blatant verwerpend uitdaag, doen kerkleiers presies dieselfde, dog net baie meer subtiel. Lategan sê: "Christelike religieuse vakansiedae...(soos) Paasnaweek en Kersfees...(is) dae wat sprokies gedenk...(en) sulke snert...(is vir) Christene...(wat) altyd in 'n sprokie-god sal glo...(en 'n) wederkoms wat nooit sal gebeur nie."

Hierteenoor sê kerkleiers die volgende: "Ons moet dringend vreemdelinge in die Kerk begin innooi om ons besluite te beïnvloed. Ook dié wat nie glo nie" (soos Lategan?), sê prof.Nelus Niemand, NG Kerk-moderator. Moet "vreemdelinge" en "ongelowiges" dan nie eers vooraf hulself bekeer vóór toetrede tot die kerk, as liggaam van bekeerde gelowiges, nie?

Prof.Piet Naudé beweer: "Die NG Kerk lyk nie soos die res van die land nie", bedoelende daarmee dat dit nie Suid-Afrika se rassesamestelling weerspieël nie. Verder: "Ons lidmate kom uit 'n klein groepie bevoorregte mense in Suid-Afrika", bedoelende om daarmee skuldgevoelens by lidmate te wek. Ook: "Die wêreld verander en sê vir die Kerk: 'Dis nie die boodskap wat ons wil hoor nie' ", suggererend daarmee dat die wêreld (samelewing) die plaasvervangende maatstaf vir die Bybel moet word.

Die kerk is die Liggaam van Christus waarvan Hy die Hoof is. Waarmee ons hierbo te doen het, is dat die Liggaam   -   wat deur die kerkleiers versorg moet word   -  nie bereid is om langer onvoorwaardelik na die Hoof te luister en volgens Sy voorskrifte te handel nie, maar Hom wil voorskryf wat binne Sy Liggaam sal gebeur.

Uiteindelik is die verskil tussen Lategan en die aangehaalde kerkleiers se verwerping van Skrifgesag, bloot gradueel van aard.

Zuma bewys lippediens aan versoening

Net toe dit wil lyk asof die voosgeryde apartheidsperd uiteindelik op stal genadebrood vreet, saal Zuma dit weer op tydens sy Vryheidsdagtoespraak voor duisende by die Uniegebou in Pretoria.

In "SA is siek, sê pres.Jacob Zuma...en die geweld is apartheid se skuld" (netwerk 24.com, 28.04), beweer Zuma: "Suid-Afrikaners, parlementslede ingesluit, is sielkundig siek en kwaad. En dis weens apartheid...(wat 'n) kultuur van geweld...gekweek het (en daarom) verg dit meer entoesiastiese nasiebou-  en genesingspogings van elke sektor van die samelewing."

Ja, mnr.Zuma, ons kan sien hoe kwaad parlementslede is, geoordeel aan hul onlangse vyandige behandeling van die openbare beskermer, adv. Thuli Madonsela, waar hulle   -   om onrusbarende redes   -   hul woede teen haar getoon het (DB,30.04). Die ANC onder Zuma is egter die werklike rede vir SA se "siekte".

Zuma probeer almal opkommandeer tot versoening, behalwe homself. Hy behou homself die reg voor om versoening te saboteer met sy opruiende opmerkings soos hierbo. Dui sy welbekende geleentheidskreet: "Bring my masjiengeweer!", op versoening, of dwarsboming daarvan? Eers wanneer ons van Zuma en die huidige ANC-leierskap bevry is, kan apartheid tot 'n einde kom.Intussen word dit lewendig gehou om, propagandisties, politieke munt daaruit te slaan.

Dit is waarskynlik geen geheim dat Zuma se ampstermyn gekenmerk word deur die swakste leierskap sedert 1994 nie. Hy verskuif, daarom, die blaam vir sy powere staatsmanskap na die apartheidsverlede. Hy druip egter in dié toets om mense van die geloofwaardigheid van sy blaamverskuiwing te oortuig.

Na 21 jaar is dit duidelik dat die ANC,veral in onlangse jare, nie versoening as hoë prioriteit beskou nie, maar eerder   -   ten koste van versoening   -  die voortbestaan van die ANC se magsposisie tot hoogste prioriteit verhef as voorwaarde vir die deurvoering van sy voortgesette rewolusionêre transformasie-agenda. Zuma se vroom praatjies, as rewolusionêre strategie, bewys slegs lippediens aan versoening.

Hoe reageer wittes op dié beskuldigings?

Jacob Zuma se beskuldiging dat die koms van Jan van Riebeeck die oorsaak van al SA se probleme is, asook swartes se aanklag dat wittes hul grond gesteel het, het die potensiaal om 'n vonk in die rassensitiewe SA-kruitvat te kan word. Beide beskuldigings kan nie ligtelik opgeneem word nie.

Mag wittes, op konstitusionele gronde, aanstoot neem en ontsteld wees oor dié beskuldigings? Nee, hoegenaamd nie, sal die polities-korrek geïndoktineerdes antwoord. Selfs dubbele standaarde word later aanvaarbaar. Voorbeeld: belet Steve Hofmeyr die KKNK vir sy sing van Die Stem, maar kyk ander pad sou Zuma, as Zoeloe, nie sy koning en sy eie seun   -   vir hul aanleidende opmerkings tot xenofobie, wat tot grootskaalse ontwrigting, lewensverlies en diplomatieke krisis sou lei   -   tot verantwoording roep nie. 

Verder ook: sou dit wat Zuma van Van Riebeeck beweer, op die nie-geweldafswerende Mandela van toepassing gemaak word en sodoende beweer word hy die oorsaak is van al SA se probleme   -   die een bewering so geklik soos die ander   -   sal op laasgenoemde met hewige kritiek, indien nie met geweld, gereageer word, terwyl die Zumabewering met polities-korrekte gelatenheid aanvaar word. 

Synde sinnebeeldig van die koms van wittes na SA, was Van Riebeeck egter nie 'n koloniseerder na die mate wat die Engelse dit sedert 1806 was nie. Gedryf deur hul sterk vryheids-  en onafhanklikheidsdrang, het wit Afrikaners pad gegee van dié verknegtende Britse kolonialisme, die binneland in getrek waar hulle hul eie onafhanklike republieke   -   nie kolonies nie   -   gestig en verdedig het as republikeine; nie as koloniste nie.

Indien wittes dan swartes se grond sou gesteel het, waarom hulle nie by die Internasionale Geregshof aankla nie? Maak net eers seker dat daar oor voldoende onweerlegbare bewyse van alleenaanspraakmakende SA-grondeienaarskap beskik word. Wees konsekwent en kla ook die wittes van die VSA, Kanada, Australië en Nieu-Seeland vir dieselfde "oortreding" aan as "grondgrypers", wat met hul wes-europese kennis en vaardighede die lewenskwaliteit en lot van die inheemse bewoners aansienlik verbeter het, dog geen erkenning daarvoor ontvang nie.

Hoe reageer wittes op dié kwaadwillig destruktiewe beskuldigings in 'n rassensitiewe SA?

Partybelang offer Zille op rasaltaar

Uit die berig: "Zille 'uit oor ras', was glo in hoek vasgekeer", en met Zille wat sê: "Ek wil nie uittree nie, ek wil nie gaan nie, glo my" (DB,14.04), blyk dit dat die raselement van die DA se nie-rassigheidsbeleid haar genoop het om te bedank. Die kwesbare achilleshiel van nie-rassigheid is 'n belangrike rede vir haar vertrek.

Die SA-samelewing, getuigend eerder van 'n veel-  of meerrassige as nie-rassige aard,  is duidelik nog ligjare verwyder van gereedheid vir 'n nie-rassige politieke bestel. Nie-rassigheid berus op die onoortuigende aanname dat alle mense, ongeag onweerlegbare verskille, tot slegs een enkele ras behoort: die menslike ras. Dit staan onverdraagsaam teenoor enige poging tot rasse-onderskeiding, etnisiteit en volksheid   -   staan die "melting pot/reënboogidee" voor   -   in plaas van die bestaansuniekheid van rasdiversiteit te erken én te respekteer.

Die nie-rassigheidsbegrip verwoord 'n verdraaide voorstelling van die raswerklikheid. Dit is 'n kunsmatig menslike skepping as strategiese middel tot 'n doel. Die Afrika-rasvisie ontken en verwerp dié onnatuurlike nie-rassigheidskonstruksie, en opereer rasonderskeidend binne 'n meerrassigheidskonteks. Voorbeelde: Wanneer Mugabe sê: "Ek wil nie 'n wit gesig sien nie" (DB,11.04), en xenofobiese oproermakers wit-  en Indiërmense toesnou: "F...f! Afrika is vir Afrikane!" (DB,17.04), getuig dit juis van 'n anti-nie-rassige sentiment.

Nie-rassigheid beteken beslis nie rasbevryde rasloosheid nie, maar leen sigself tot pragmatiese rasmanipulering. Die beweerde voorskriftelike ingryping in die rassamestelling van die nie-rassige Protea-krieketspan in sy halfeindstryd teen Nieu-Zeeland   -   geldende ook vir sovele ander sportsoorte   -   stel die kwesbaarheid van nie-rassigheid aan die kaak wanneer meriete deur die voete van ras vertrap word.

Dieselfde geld ook die kwesbaarheid van 'n lewensvatbaar beperkte nie-rassigheidsbeleid in die politieke konteks. Verskansing daarteen word gesoek in die pragmatiese prysgawe van wit DA-leierskap en toename in swart partyondersteuners. Dit, onder meer, verduidelik Zille se bedanking. Sy moes reeds geruime tyd daarvan bewus gewees het dat sy, in partybelang, haarself uiteindelik teensinnig op die rasaltaar sou moes offer.

Mag wysheid seëvier in beelde-vendetta

Beeldevernietiging is dikwels kenmerkend van ideologies geïnspireerde politieke rewolusies. Plaaslik hoef daar nie verder gesoek te word as die ANC se nasionale demokratiese rewolusie (NDR) as klimaatskeppend vir die huidige landswye naams-  en beeldevernietiging nie. Die ANC-transformasienetwerk is ingestel op die algehele vernietiging van alle oorblyfsels uit die vorige bedeling.

Enige bestaande simboliese bewyse van Europese bydraes tot die ontwikkeling en opbou van die SA van vandag, word vervang met die illusie dat die verlede géén bydrae gelewer het tot die nuwe SA nie. Die verlede is irrelevant en verdien geen erkenning nie. En, siedaar, bevry van alle Euro-geassosieerde verledesimbole, verrys die nuwe SA-feniks triomfantelik uit die as van die vernietigde vorige bedeling.

Standbeelde weerspieël die heroïese verlede van volkere en bestaan voort selfs nadat sulke volke reeds verdwyn het, en word dikwels   -  as wêrelderfenis   -  vir die nageslag bewaar. Dit is 'n luukse wat duidelik nie die SA-verlede beskore is nie. Die verlede is uitgewis! Viva, lank lewe die rewolusionêre toekoms!

Waarin lê die oplossing vir ons beelde-vendetta? Streng hantering volgens grondwetlike voorskrifte? Die toelating van ANC-manipulering van die magsmiddele tot sy beskikking? Summiere kapitulasie sonder enige beswaarmaking? Mini Kodesa's op 'n streeksgrondslag oor ons standbeeldetoekoms? Of, soos reeds gesuggereer, verskuiwing na ruimtes soos beeldeparke  -   ruimtes soortgelyk aan Robbeneiland en bemark as besienswaardighede teen betaling aan buitelandse toeriste?

Die inherente konflikpotensiaal opgesluit in die toekomslot van SA-standbeelde, moet nie onderskat word nie. Dit kan egter deur alle rolspelers óf met wysheid (leef-en-laat-leef), óf met dwaasheid (vernietigend soos tans) benader word. Mag wysheid egter seëvier in dié beelde-vendetta.

Waarheidstransformasie lei tot krisisse

Post-1994 SA word deur transformasie, een van die kragtigste wapens in die NDR-arsenaal, gedryf met feitlik geen samelewingsektor wat nie daardeur geraak word nie.

Dit is geen bedrieglik intuïtiewe aanvoeling dat ook waarheid getransformeer word nie. Onmoontlik om te kwantifiseer, weet ons egter   -   afleibaar vanuit die bedenklike waarheidsmiskenning in die wapen- , Gupta-  en Nkandlaskandaal, kwalifikasievervalsings, Eskomverskonings, korrupsie, en 'n legio meer gevalle   -   hoedat skynwaarheid en waarheidsontkenning toenemend veld wen. Hoevele kere, veral betreffende ondersoekbevindinge, vra ons onsself af of dit waar, en of dit toesmeerdery is.

Waarom floreer dié bedrieglike waarheidstransformasie, en het ons elkeen nie ook 'n plig om waarheid te beskerm nie? Edmund Burke antwoord soos volg: "All that is needed for the forces of evil to triumph is for enough good men to do nothing...(and) to remain silent." Psalm 45:5b antwoord met 'n duidelike opdrag: "Knoop die stryd aan vir die waarheid."

George Orwell wys op die risiko verbonde aan die beskermende verdediging van waarheid wanneer hy sê: "The further a society drifts from truth, the more it will hate those that speak it." Plek-plek in Europa word Orwell korrek bewys waar waarheidstransformasie reeds so ver gevorder het dat waarspraak as haatspraak veroordeel word. SA brandmerk waarspraak as polities inkorrek.

Allerlei krisisse in SA word beklemtoon, dog, indien nog nie in 'n waarheidskrisis nie, is ons sterk op pad daarheen. Onderliggend aan al dié krisisse lê die waarheidskrisis, die direkte gevolg van waarheidstransformasie.

ANC-mensbeskouing laat verwoestingspoor

Een van die krities belangrike vertrekpunte vir opvoeding en onderwys is die mens-  en wêreldbeskouing van 'n gemeenskap en/of samelewing. In 'n multikulturele samelewing, soos SA, kom   -   vanweë kultuur-historiese faktore   -   mensbeskoulike verskille voor, en bestaan die moontlikheid derhalwe dat sommige deur die dominante beskouing (teenswoordig dié van die ANC) benadeel mag word.

Die skool   -   ouers veral dikwels onbewus daarvan   -   indoktrineer kinders subtiel   -   deur onderrig-leerinhoude, -metodes en  -doelstellings met die leerkrag as rolmodel   -   tot die aanvaarding van die staat se mensbeskouing met die doel van die kweek van owerheidslojale landsburgers.

'n Dominante faset van die ANC-mensbeskouing, met sy standaardverlagend vernietigende uitwerking op die onderwys en ander samelewingsektore, is sy populêre uitspraak: "Everyone has potential". Hoewel waar, is dit egter 'n halwe waarheid. Die volle waarheid is dat nie almal oor ewe veel potensiaal beskik nie. ANC-denke ontken dit heftig, en enige verwysing na potensiaalverskille word summier as rassisties verwerp.

Hierdie mensbeskoulike potensiaal-ontkenning het die erodering van SA se menslike potensiaalbron, wat in belang van SA en en al sy mense benut kon word, tot gevolg. Nie merietevol bewese potensiaal nie, maar partylojaliteit, nepotisme en ras is ANC-kriteria vir aanstellings en bevorderings. Nimmereindigend uitgerekte mannekrag-,  tyd-  en geldverkwistende hofgedinge, om die burgery teen endemiese korruptheid en uitbuiting te beskerm, is simptomaties hiervan.

Die argaïese en uitgediende ANC-mensbeskouing beskik nie oor die nodige lewensvatbaatheid vir die ontwikkeling van 'n moderne SA in 'n sterk mededingende wêreldomgewing nie. Dit is verstikkend en versmorend; 'n rasgesentreerde mensbeskouing waarvan die spoor van verwoesting duidelik sigbaar is.                   (ngn)

Islamterreur neem toe met getallegroei

"Tereggestel...deur 'n kind" (DB,12.03), berig dat 'n Israels-Arabiese tiener (19)   -   beskuldig van spioenasie vir Israel   -   deur 'n jong seun, een van IS se "kalifaat welpies", doodgeskiet is. Is daar aanduidings hoe Islamfundamentalisme tot dié afgryslik barbaarse IS-terreurdade ontwikkel? Ja, daar is. Islam ekstremistiese terreur neem toe met getalle-aanwas, soos dit tans ook in Europa duidelik word.

In sy boek, "Slavery, Terrorism and Islam:The Historical Roots and Contemporary Threats", vestig dr.Peter Hammond, Christenskrywer, die aandag op die verband tussen Islamterreur en getallegroei.

Verteenwoordigende minder as 2% van 'n samelewing, is Islamiste vredeliewend en bedreig nie ander burgers nie. Groeiend van 2% tot 5%, vind aktiewe ledewerwing uit etniese minderheidsgroepe plaas. Bó 5% kom groot druk op die bevolking voor, soos die eis om die halaalmerk op sekere kossoorte wat tegelyk werksgeleenthede skep. Bó 10% laai spanning op vanweë wetteloosheid voortspruitend uit Islamiste se besware teen   -   vir hulle   -   onaanvaarbare toestande.

Synde 20% van die bevolking, vind opstande, afbrand van kerke en sinagoges, en sporadiese moorde plaas. Op 40% kom chroniese terreur en wydverspreide menseslagtings voor.  Bo 60% word nie-Islamiste vervolg, Shariawette ingestel, "ongelowiges" finansieel swaar belas, en vind etniese volksmoorde sporadies plaas.

Op 80% word "ongelowiges" verdryf, gewelddadige jihad vind plaas, en etniese suiwering kan voorkom. Teen 100% heers daar (teoreties) totale "Islamvrede", dog radikales bevredig hul bloeddors steeds op minder radikales   -   soos die jong Israels-Arabiese tiener-"spioen".              (ngn)

Geestelik- eerder as literêr volwasse

Ek en Perfidius Albion (PA) (DB,11.03) lees E.C.Botha (DB,09.03) se besadigd nie-aanvallende skrywe beslis deur twee verskillende brille   -   PA waarskynlik deur 'n literêr-kritiese, en ek deur 'n geloofsbril. Ek ondersteun Botha in sy standpunt waarvolgens hy sy "weersin oor die inhoud" van geskrifte, wat nié met ons Christelike geloofsetos versoenbaar is nie, verwoord.

By die lees van PA se skrywe vra ek, as Christengelowige, myself die vraag af: Wat bring diens aan die literêre afgode van ons dag   -   dink aan die onlangs druk-gedebateerde "Fifty Shades of Grey"   -   Christene in die sak? Daar is 'n streep, 'n grens, wat Christengelowiges net eenvoudig nié oorskry nie. Hierin is Woordgesag die gesagsmaatstaf vir alle ander woorde; ook "literêre woorde".

Wat ons lees, of nié lees nie, is 'n kwessie van persoonlike keuse wat op ons waardestelsel   -   Christelik óf sekulêr   -   berus. Nie net ons waardes, maar ook ons gewete is hierin deurslaggewend. Die Christengewete word deur die Heilige Gees gelei. Verder bely Christene dat hulle hul hande, voete, oë en ore vir Sy diens beskikbaar stel, en tegelyk tempels is waarin Hy woon. Hoe kán ons dan deur ons sintuie, willens en wetens, bewustelik dinge in dié tempel toelaat wat ons wéét nie daar tuishoort nie? 'n Fontein laat mos nie tegelyk vars-  en brakwater opborrel nie?

Hoor ek die oer-misleidingstem: "Het God regtig so gesê?" ook in die kontemporêre "literêrestem"? Saam met Botha verdra ek eerder beskuldigings van literêre onvolwassenheid, en streef na geestelike volwassenheid.                       (ngn)